From the early 11th century AD until the late 1400s, the province was home to the Dukes of Burgundy. Burgundy Dijon
29/7/10
Dijon, small but special
28/7/10
«Paddy Art»: Όταν οι ορυζώνες στην Ιαπωνία μετατρέπονται σε έργα τέχνης
Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν στον Κοίχι Χανάντα, έναν υπάλληλο του τοπικού δήμου, ανατέθηκε μια ασυνήθιστη αποστολή από τους ανωτέρους του: να βρει έναν τρόπο για να προσελκύσει τουρίστες στο Ινακαντάτε, μια μικρή αγροτική κοινότητα στη βόρεια Ιαπωνία, η οποία διέθετε πολλούς ορυζώνες αλλά τίποτε περισσότερο। 
Ο υπάλληλος προσπαθούσε επί μήνες να βρει μια λύση। Μια μέρα, βρέθηκε να παρατηρεί μια ομάδα μαθητών που φύτευαν ρύζι σε έναν ορυζώνα। Τα παιδιά φύτευαν εναλλάξ δυο ποικιλίες ρυζιών, μια με πορφυρούς μίσχους και μια με πράσινους. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα: γιατί να μην φυτευτούν διάφορες ποικιλίες με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν φράσεις ή εικόνες; Εκείνο που δεν σκέφτηκε εκείνη τη στιγμή ο Χανάντα ήταν ότι η ιδέα του θα συνοδευόταν από τεράστια επιτυχία. Η ιδέα εκείνη ονομάζεται σήμερα Paddy Art, «Τέχνη των Ορυζώνων». Από το 1993 και κάθε χρόνο, οι κάτοικοι του Ινακαντάτε δημιουργούν τεράστια έργα «ζωγραφικής», χρησιμοποιώντας τους ορυζώνες σαν τελάρα και τα φυτά σαν πινέλα. Οι διαστάσεις και οι ποικιλία των παραστάσεων τραβούν όλο και περισσότερο την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και προσελκύουν πλήθη τουριστών. Μόνο τον περασμένο χρόνο αυτή η μικρή κοινότητα των 8.450 κατοίκων προσέλκυσε 170 χιλιάδες τουρίστες, οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά σε ουρές εκατοντάδες μέτρων για να απολαύσουν τα τοπικά αριστουργήματα. Η Τέχνη των Ορυζώνων δύσκολα θα μπορούσε να βγει από τα ιαπωνικά σύνορα. Όπως σημειώνουν οι New York Times, μόνο σε μια χώρα που συνδυάζει την υψηλή τεχνολογία, την επιμελή σχολαστικότητα και μια βαθιά σχέση με το ρύζι, την εθνική τους τροφή, θα μπορούσαν να γεννηθούν τέτοιου είδους έργα. Η εμβληματική εικόνα αυτής της χρονιάς είναι ένας σαμουράι του ιαπωνικού μεσαίωνα που μάχεται με έναν πολεμιστή μοναχό. Για τη δημιουργία αυτού του έργου, οι κάτοικοι του χωριού δημιούργησαν ένα πρότυπο στον υπολογιστή. Με βάση αυτό το πρότυπο, τοποθέτησαν στον ορυζώνα που θα φιλοξενούσε το σχέδιο περισσότερα από 8.000 πασαλάκια, ενώ με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής έφτιαξαν τρία νέα χρώματα μίσχων: σκούρο κόκκινο, κίτρινο και λευκό. Η Τέχνη των Ορυζώνων και η προσέλκυση των τουριστών είναι θέμα επιβίωσης για το Ινακαντάτε. Όπως πολλά χωριά της αγροτικής Ιαπωνίας, έτσι κι αυτή η κοινότητα στα βόρεια βλέπει τις νεώτερες γενιές να την εγκαταλείπουν και απειλείται με παρακμή. Μόνο που χρειάζεται ακόμη μια ιδέα, καθώς μέχρι τώρα η επίσκεψη των τουριστών δεν έχει μεταφραστεί σε οικονομική πρόσοδο. «Ερχονται, θαυμάζουν και φεύγουν», όπως εξηγεί ο Κατσουάκι Φουκούσι, υπεύθυνος οικονομικών του δήμου. Το Ινακαντάτε είχε φλερτάρει και στο παρελθόν με τη δημοσιότητα, όταν το 1981 είχαν εντοπιστεί στο έδαφός του υπολείμματα ορυζώνων ηλικίας 2.000 χρόνων. Εκείνη τη δεκαετία η κοινότητα κατάφερε να επενδύσει στην αρχαιολογική ανακάλυψη με τη δημιουργία ενός πάρκου αναψυχής. Στο μεταξύ, όμως, στέρεψε η βρύση με τα κονδύλια για τα δημόσια έργα και το πάρκο σήμερα φιλοξενεί πολλά αγριόχορτα και λίγους επισκέπτες. Οι ντόπιοι σκέπτονται ότι η φτηνή Τέχνη των Ορυζώνων είναι πιο κατάλληλη για μια περίοδο λιτότητας, όπως αυτή που διανύει η Ιαπωνία. Οι εργασίες που απαιτούνται για την ενοικίαση των ορυζώνων, την εργασία στις φυτείες και τη συντήρηση, επιβαρύνουν τα δημοτικά ταμεία με περίπου 25.000 ευρώ τον χρόνο. Στους επισκέπτες ζητείται μόνο να καταθέσουν έναν μικρό οβολό. Τον περασμένο χρόνο οι δωρεές γέμισαν τα ταμεία με 50.000 ευρώ. Για να απολαύσουν την Paddy Art, οι επισκέπτες συγκεντρώνονται σε μια ταράτσα στο δημαρχείο, η οποία διαμορφώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει μεσαιωνικό ιαπωνικό κάστρο. Τη φύτευση και τη φροντίδα των καλλιτεχνικών ορυζώνων αναλαμβάνουν εθελοντές. Τον περασμένο χρόνο δήλωσαν συμμετοχή 1.200 άτομα, ένας αριθμός πολύ μεγαλύτερος από τους περίπου είκοσι που είχαν παρουσιαστεί το 1993. Τότε το σχέδιο ήταν ένα απλό βουνό με δυο χρώματα. Με το πέρασμα των χρόνων, οι καλλιτέχνες έμαθαν από τα λάθη τους. Το 2003, η Μόνα Λίζα βγήκε λεπτή στο πάνω της μέρος και παχιά στο κάτω. Για να πετύχουν τη σωστή προοπτική από το μεσαιωνικό κάστρο του δημαρχείου, οι υπεύθυνοι απευθύνθηκαν σε έναν καθηγητή σχεδίου, ζητώντας του να σχεδιάσει στον υπολογιστή ένα σκαρίφημα. Αυτή τη χρονιά, οι καλλιτέχνες του Ινακαντάτε υποδέχθηκαν τους τουρίστες προσφέροντας τη μασκότ του χωριού - μια κούκλα που χαμογελάει, φυσικά σε σχήμα ρυζιού. Και η επόμενη κίνησή τους είναι η δημιουργία υποδομών για τους επισκέπτες, με τις οποίες ελπίζουν να κερδίσουν το στοίχημα της οικονομικής επιβίωσης.
Ο υπάλληλος προσπαθούσε επί μήνες να βρει μια λύση। Μια μέρα, βρέθηκε να παρατηρεί μια ομάδα μαθητών που φύτευαν ρύζι σε έναν ορυζώνα। Τα παιδιά φύτευαν εναλλάξ δυο ποικιλίες ρυζιών, μια με πορφυρούς μίσχους και μια με πράσινους. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα: γιατί να μην φυτευτούν διάφορες ποικιλίες με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν φράσεις ή εικόνες; Εκείνο που δεν σκέφτηκε εκείνη τη στιγμή ο Χανάντα ήταν ότι η ιδέα του θα συνοδευόταν από τεράστια επιτυχία. Η ιδέα εκείνη ονομάζεται σήμερα Paddy Art, «Τέχνη των Ορυζώνων». Από το 1993 και κάθε χρόνο, οι κάτοικοι του Ινακαντάτε δημιουργούν τεράστια έργα «ζωγραφικής», χρησιμοποιώντας τους ορυζώνες σαν τελάρα και τα φυτά σαν πινέλα. Οι διαστάσεις και οι ποικιλία των παραστάσεων τραβούν όλο και περισσότερο την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και προσελκύουν πλήθη τουριστών. Μόνο τον περασμένο χρόνο αυτή η μικρή κοινότητα των 8.450 κατοίκων προσέλκυσε 170 χιλιάδες τουρίστες, οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά σε ουρές εκατοντάδες μέτρων για να απολαύσουν τα τοπικά αριστουργήματα. Η Τέχνη των Ορυζώνων δύσκολα θα μπορούσε να βγει από τα ιαπωνικά σύνορα. Όπως σημειώνουν οι New York Times, μόνο σε μια χώρα που συνδυάζει την υψηλή τεχνολογία, την επιμελή σχολαστικότητα και μια βαθιά σχέση με το ρύζι, την εθνική τους τροφή, θα μπορούσαν να γεννηθούν τέτοιου είδους έργα. Η εμβληματική εικόνα αυτής της χρονιάς είναι ένας σαμουράι του ιαπωνικού μεσαίωνα που μάχεται με έναν πολεμιστή μοναχό. Για τη δημιουργία αυτού του έργου, οι κάτοικοι του χωριού δημιούργησαν ένα πρότυπο στον υπολογιστή. Με βάση αυτό το πρότυπο, τοποθέτησαν στον ορυζώνα που θα φιλοξενούσε το σχέδιο περισσότερα από 8.000 πασαλάκια, ενώ με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής έφτιαξαν τρία νέα χρώματα μίσχων: σκούρο κόκκινο, κίτρινο και λευκό. Η Τέχνη των Ορυζώνων και η προσέλκυση των τουριστών είναι θέμα επιβίωσης για το Ινακαντάτε. Όπως πολλά χωριά της αγροτικής Ιαπωνίας, έτσι κι αυτή η κοινότητα στα βόρεια βλέπει τις νεώτερες γενιές να την εγκαταλείπουν και απειλείται με παρακμή. Μόνο που χρειάζεται ακόμη μια ιδέα, καθώς μέχρι τώρα η επίσκεψη των τουριστών δεν έχει μεταφραστεί σε οικονομική πρόσοδο. «Ερχονται, θαυμάζουν και φεύγουν», όπως εξηγεί ο Κατσουάκι Φουκούσι, υπεύθυνος οικονομικών του δήμου. Το Ινακαντάτε είχε φλερτάρει και στο παρελθόν με τη δημοσιότητα, όταν το 1981 είχαν εντοπιστεί στο έδαφός του υπολείμματα ορυζώνων ηλικίας 2.000 χρόνων. Εκείνη τη δεκαετία η κοινότητα κατάφερε να επενδύσει στην αρχαιολογική ανακάλυψη με τη δημιουργία ενός πάρκου αναψυχής. Στο μεταξύ, όμως, στέρεψε η βρύση με τα κονδύλια για τα δημόσια έργα και το πάρκο σήμερα φιλοξενεί πολλά αγριόχορτα και λίγους επισκέπτες. Οι ντόπιοι σκέπτονται ότι η φτηνή Τέχνη των Ορυζώνων είναι πιο κατάλληλη για μια περίοδο λιτότητας, όπως αυτή που διανύει η Ιαπωνία. Οι εργασίες που απαιτούνται για την ενοικίαση των ορυζώνων, την εργασία στις φυτείες και τη συντήρηση, επιβαρύνουν τα δημοτικά ταμεία με περίπου 25.000 ευρώ τον χρόνο. Στους επισκέπτες ζητείται μόνο να καταθέσουν έναν μικρό οβολό. Τον περασμένο χρόνο οι δωρεές γέμισαν τα ταμεία με 50.000 ευρώ. Για να απολαύσουν την Paddy Art, οι επισκέπτες συγκεντρώνονται σε μια ταράτσα στο δημαρχείο, η οποία διαμορφώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει μεσαιωνικό ιαπωνικό κάστρο. Τη φύτευση και τη φροντίδα των καλλιτεχνικών ορυζώνων αναλαμβάνουν εθελοντές. Τον περασμένο χρόνο δήλωσαν συμμετοχή 1.200 άτομα, ένας αριθμός πολύ μεγαλύτερος από τους περίπου είκοσι που είχαν παρουσιαστεί το 1993. Τότε το σχέδιο ήταν ένα απλό βουνό με δυο χρώματα. Με το πέρασμα των χρόνων, οι καλλιτέχνες έμαθαν από τα λάθη τους. Το 2003, η Μόνα Λίζα βγήκε λεπτή στο πάνω της μέρος και παχιά στο κάτω. Για να πετύχουν τη σωστή προοπτική από το μεσαιωνικό κάστρο του δημαρχείου, οι υπεύθυνοι απευθύνθηκαν σε έναν καθηγητή σχεδίου, ζητώντας του να σχεδιάσει στον υπολογιστή ένα σκαρίφημα. Αυτή τη χρονιά, οι καλλιτέχνες του Ινακαντάτε υποδέχθηκαν τους τουρίστες προσφέροντας τη μασκότ του χωριού - μια κούκλα που χαμογελάει, φυσικά σε σχήμα ρυζιού. Και η επόμενη κίνησή τους είναι η δημιουργία υποδομών για τους επισκέπτες, με τις οποίες ελπίζουν να κερδίσουν το στοίχημα της οικονομικής επιβίωσης. Πηγή: ΑΠΕ
Κρίσιμη συνάντηση με βυτιοφορείς
Κρίσιμη, αναμένεται, η σημερινή πρωινή συνάντηση με τον γγ του υπουργείου Μεταφορών, Χάρη Τσιόκα. Οι απεργοί δηλώνουν αμετακίνητοι στην απόφασή τους για συνέχιση της κινητοποίησης που "στέγνωσε" από καύσιμα την αγορά και η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το 
ενδεχόμενο πολιτικής επιστράτευσης, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία. Νέα πρόταση του υπουργείου, όπως διατυπώθηκε χθες βράδυ, δια στόματος γγ, είναι η παραχώρηση στους βυτιοφορείς μίας δεύτερης άδειας για κάθε μία που ήδη έχουν. Έτσι, η αξία της υπάρχουσας άδειας θα αυξηθεί και θα προσμετράται στο εξής στο μετοχικό κεφάλαιο των μεταφορικών εταιρειών, που πρόκειται να συσταθούν.
Σκόπελο, πάντως, για την κυβέρνηση αποτελεί η συμμετοχή στην απεργία που εξήγγειλαν χθες βράδυ και οι ιδιοκτήτες φορτηγών διεθνών μεταφορών.
Οι βενζινοπώλες, από την πλευρά τους, κατά την χθεσινή έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ της ομοσπονδίας τους, αποφάσισαν να εξαντλήσουν τα περιθώρια διαλόγου με την κυβέρνηση. Πάντως, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πρατηριούχων - Εμπόρων Καυσίμων δεν αποκλείει κινητοποιήσεις, ανάλογα με την εξέλιξη του διαλόγου.
Από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων αφέθηκε ανοιχτό το ενδεχόμενο πολιτικής επιστράτευσης, απόψε και άρσης των παροχών που προβλέπονται για τους βυτιοφορείς σε περίπτωση που δεν τερματιστούν οι κινητοποιήσεις.
Η αγορά, πάντως, "στεγνώνει" μέρα με την μέρα και μάλιστα μεσούσης της τουριστικής περιόδου, γεγονός που προκαλεί τις έντονες αντιδράσεις των παραγωγικών φορέων। Επιδεινωμένη εμφανίζεται η κατάσταση και μετά την παρεμπόδιση, από απεργούς, των βυτιοφόρων ιδιωτικών εταιριών να παραλάβουν καύσιμα από τα διυλιστήρια। Στη Χαλκιδική το १००% πλέον των πρατηρίων δεν έχουν βενζίνη ενώ από την Ένωση Ξενοδόχων εκφράζονται φόβοι για αποκλεισμό δεκάδων τουριστών αν συνεχιστεί η απεργία.
Στη Θεσσαλονίκη, εντολή για σχηματισμό δικογραφιών, σε βάρος ατόμων, που παρεμποδίζουν τη διέλευση φορτηγών και βυτιοφόρων ιδιωτών και εταιριών καυσίμων από και προς τα διυλιστήρια της πόλης, έδωσε χθες το μεσημέρι στις αστυνομικές αρχές ο Εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης, Ευάγγελος Μαδεμλής.
ενδεχόμενο πολιτικής επιστράτευσης, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία. Νέα πρόταση του υπουργείου, όπως διατυπώθηκε χθες βράδυ, δια στόματος γγ, είναι η παραχώρηση στους βυτιοφορείς μίας δεύτερης άδειας για κάθε μία που ήδη έχουν. Έτσι, η αξία της υπάρχουσας άδειας θα αυξηθεί και θα προσμετράται στο εξής στο μετοχικό κεφάλαιο των μεταφορικών εταιρειών, που πρόκειται να συσταθούν.Σκόπελο, πάντως, για την κυβέρνηση αποτελεί η συμμετοχή στην απεργία που εξήγγειλαν χθες βράδυ και οι ιδιοκτήτες φορτηγών διεθνών μεταφορών.
Οι βενζινοπώλες, από την πλευρά τους, κατά την χθεσινή έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ της ομοσπονδίας τους, αποφάσισαν να εξαντλήσουν τα περιθώρια διαλόγου με την κυβέρνηση. Πάντως, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πρατηριούχων - Εμπόρων Καυσίμων δεν αποκλείει κινητοποιήσεις, ανάλογα με την εξέλιξη του διαλόγου.
Από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων αφέθηκε ανοιχτό το ενδεχόμενο πολιτικής επιστράτευσης, απόψε και άρσης των παροχών που προβλέπονται για τους βυτιοφορείς σε περίπτωση που δεν τερματιστούν οι κινητοποιήσεις.
Η αγορά, πάντως, "στεγνώνει" μέρα με την μέρα και μάλιστα μεσούσης της τουριστικής περιόδου, γεγονός που προκαλεί τις έντονες αντιδράσεις των παραγωγικών φορέων। Επιδεινωμένη εμφανίζεται η κατάσταση και μετά την παρεμπόδιση, από απεργούς, των βυτιοφόρων ιδιωτικών εταιριών να παραλάβουν καύσιμα από τα διυλιστήρια। Στη Χαλκιδική το १००% πλέον των πρατηρίων δεν έχουν βενζίνη ενώ από την Ένωση Ξενοδόχων εκφράζονται φόβοι για αποκλεισμό δεκάδων τουριστών αν συνεχιστεί η απεργία.
Στη Θεσσαλονίκη, εντολή για σχηματισμό δικογραφιών, σε βάρος ατόμων, που παρεμποδίζουν τη διέλευση φορτηγών και βυτιοφόρων ιδιωτών και εταιριών καυσίμων από και προς τα διυλιστήρια της πόλης, έδωσε χθες το μεσημέρι στις αστυνομικές αρχές ο Εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης, Ευάγγελος Μαδεμλής.
Angoulême: The city of International Comic Festival
http://www.flightster.com/2010/07/20/how-to-become-the-next-paid-writer-for-the-flightster-blog/
Every January, 37 years now and for 4 days Angoulême, a small town in southern France, changes its view and become the centre of International Comic Festival (Festival International de la Bande Dessinée). 
From the very beginning, the International Comics Festival has been bringing together all the comic book lovers – and that is what makes it so original. Nowhere else will you find, together in the same place and at the same moment, so many people in the profession meeting with their publics. That is why Angoulême gets to be the biggest comic book shop in the world for a few days. There are of course major publishers, you can meet creators and admire their job and also you can participate in interesting workshops. Many stands offer many varieties of comics. Also, character toys, 3D objects, posters, screen prints, collectibles, special series, games, toys, cards and all sorts of goodies… The choice of products gets bigger every year all the more since for the past years the manga phenomenon has also generated a number of licensed products and developed an ever-increasing readership. Every year the festival presents a program of TV and cinema films. The Festival audiovisual program includes documentary films on authors or comics as well as fictions, either TV cartoons or animation films or real films inspired by a comic book, a character or a cartoonist.
I’ve been there on 2008. The atmosphere was magic. Music everywhere, stand with comics, cartoonists presented their job and signed autographs. You could just have fun, you could fill your luggage with comic books or just you could become a model for a creator. Interesting exhibitions, films and tv shows have composed a unique comic fiesta.
Last but not least I left Fauve, the mascot of the Festival.
Fauve is a wildcat present in every single moment of Festival. Indeed, it’s adorable, that’s why this year there were a contest named “Anime ton Fauve” (Design your Fauve). Also Fauve give its name to Festival Prices, so Fauve d’ Or is given to the best albums and follow other Fauve Prices (Young Talents, Alternative Comics etc.)
And a little about Angoulême. Angoulême belongs to prefecture of Poitou Charente and it’s easily accessible from Bordeaux, Nice, Paris. There are trains very often and the prices are reasonable. Besides comics Angoulême is famous for its fortifications and also for its cathedral. Any time of year you could visit he Centre National de la Bande Dessinée, which offers a great variety of comics and here's also a vast library, much of it in English, where you're welcome to relax on cushions and flick through the comics.
Another riverfront museum close by is the Atelier-Musée du Papier, located in a disused cigarette-paper factory – a fitting tribute to the declining Charentais paper industry. While exhibits get into the history and technicalities of paper making, art isn't forgotten, with contemporary creations on show, utilizing paper, cardboard and pulp.
2011’s Comic Festival hasn’t been programmed yet but if you are comic lovers try to be there at least for once!
From the very beginning, the International Comics Festival has been bringing together all the comic book lovers – and that is what makes it so original. Nowhere else will you find, together in the same place and at the same moment, so many people in the profession meeting with their publics. That is why Angoulême gets to be the biggest comic book shop in the world for a few days. There are of course major publishers, you can meet creators and admire their job and also you can participate in interesting workshops. Many stands offer many varieties of comics. Also, character toys, 3D objects, posters, screen prints, collectibles, special series, games, toys, cards and all sorts of goodies… The choice of products gets bigger every year all the more since for the past years the manga phenomenon has also generated a number of licensed products and developed an ever-increasing readership. Every year the festival presents a program of TV and cinema films. The Festival audiovisual program includes documentary films on authors or comics as well as fictions, either TV cartoons or animation films or real films inspired by a comic book, a character or a cartoonist.I’ve been there on 2008. The atmosphere was magic. Music everywhere, stand with comics, cartoonists presented their job and signed autographs. You could just have fun, you could fill your luggage with comic books or just you could become a model for a creator. Interesting exhibitions, films and tv shows have composed a unique comic fiesta.
Last but not least I left Fauve, the mascot of the Festival.
Fauve is a wildcat present in every single moment of Festival. Indeed, it’s adorable, that’s why this year there were a contest named “Anime ton Fauve” (Design your Fauve). Also Fauve give its name to Festival Prices, so Fauve d’ Or is given to the best albums and follow other Fauve Prices (Young Talents, Alternative Comics etc.)And a little about Angoulême. Angoulême belongs to prefecture of Poitou Charente and it’s easily accessible from Bordeaux, Nice, Paris. There are trains very often and the prices are reasonable. Besides comics Angoulême is famous for its fortifications and also for its cathedral. Any time of year you could visit he Centre National de la Bande Dessinée, which offers a great variety of comics and here's also a vast library, much of it in English, where you're welcome to relax on cushions and flick through the comics.
Another riverfront museum close by is the Atelier-Musée du Papier, located in a disused cigarette-paper factory – a fitting tribute to the declining Charentais paper industry. While exhibits get into the history and technicalities of paper making, art isn't forgotten, with contemporary creations on show, utilizing paper, cardboard and pulp.
2011’s Comic Festival hasn’t been programmed yet but if you are comic lovers try to be there at least for once!
10/7/10
Περισσότερα δικαιώματα για τους επιβάτες πλοίων
Τα μάθατε; Κατή την τελευταία ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου αποφασίστηκε οι επιβάτες πλοίων να απολαμβάνουν περισσότερα δικαιώματα ενώ συνεχίζονται οι συζητήσεις για τις οδικές μεταφορές. 
Συγκεκριμένα:
Οι νέοι κανόνες προβλέπουν την αποζημίωση των επιβατών σε περίπτωση καθυστέρησης, καθώς και τη δωρεάν παροχή βοήθειας στα άτομα με αναπηρία. Το ΕΚ ασκεί πιέσεις για την παροχή αντίστοιχων δικαιωμάτων στους επιβάτες των λεωφορείων και των πούλμαν, αλλά το θέμα θα πρέπει πρώτα να τεθεί υπό διαπραγμάτευση με τα κράτη μέλη.
Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, σε περίπτωση που ένα τακτικό δρομολόγιο επιβατικού πλοίου ή ferry boat ακυρωθεί ή καθυστερήσει πάνω από 90 λεπτά, οι επιβάτες θα έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν άλλα δρομολόγια (ώστε να φτάσουν νωρίτερα στον προορισμό τους), είτε να αποζημιωθούν το κόστος του εισιτηρίου τους και να μην ταξιδέψουν (ή
διαφορετικά να επιστρέψουν στο λιμάνι από όπου ξεκίνησαν με έξοδα της ναυτιλιακής εταιρίας). Οι κανόνες αυτοί δεν θα ισχύουν σε περίπτωση καθυστερήσεων λόγω των καιρικών συνθηκών ή άλλων αιτίων πέρα από των έλεγχο της εταιρίας. Επιπλέον, θα πρέπει να παρέχεται γεύμα στους επιβάτες, όπου αυτό είναι δυνατόν.
Ανεξαρτήτως του αν θα επιλέξουν να ταξιδέψουν ή όχι, οι επιβάτες θα δικαιούνται αποζημίωση ύψους 25% του εισιτηρίου τους στις εξής περιπτώσεις:
-για ταξίδια προγραμματισμένης διάρκειας έως και 4 ωρών που καθυστερούν τουλάχιστον 1 ώρα,
-για ταξίδια προγραμματισμένης διάρκειας 4-8 ωρών που καθυστερούν τουλάχιστον 2 ώρες,
-για ταξίδια προγραμματισμένης διάρκειας 8-24 ωρών που καθυστερούν τουλάχιστον 3 ώρες,
-για ταξίδια προγραμματισμένης διάρκειας 24 ωρών και άνω που καθυστερούν τουλάχιστον 6 ώρες.
Εάν η καθυστέρηση υπερβαίνει το διπλάσιο των ελάχιστων ορίων, οι επιβάτες θα δικαιούνται αποζημίωση που ισούται με το 50% του κόστους του εισιτηρίου τους.
Η αποζημίωση θα πρέπει να καταβάλλεται σε μετρητά σε περίπτωση που το ζητά ο επιβάτης. Επιπλέον, εάν οι επιβάτες υποχρεωθούν λόγω της καθυστέρησης να διανυκτερεύσουν σε ξενοδοχείο πριν από την πραγματοποίηση του ταξιδιού τους, η εταιρία θα πρέπει να καταβάλει έως και 80 ευρώ για κάθε διανυκτέρευση (για έως και 3 διανυκτερεύσεις).
Δικαιώματα των επιβατών με κινητικά προβλήματα
Σύμφωνα με τον κανονισμό, η αναπηρία δεν μπορεί να θεωρηθεί λόγος για την απαγόρευση επιβίβασης. Θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν βοήθεια στα λιμάνια στα άτομα με αναπηρία, με την προϋπόθεση ότι η εταιρία θα έχει ειδοποιηθεί κατά την κράτηση του εισιτηρίου είτε τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την επιβίβαση. Το ίδιο θα ισχύει και για τους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων.
Οι κανόνες αυτοί θα τεθούν σε ισχύ το 2012. Όλα τα επιβατικά πλοία 12 επιβατών και άνω θα υπόκεινται στους κανονισμούς αυτούς, με ορισμένες εξαιρέσεις, όπως στις περιπτώσεις εκδρομών ή επισκέψεων σε αξιοθέατα. Οι επιβάτες των πλοίων θα έχουν περισσότερα δικαιώματα από όσα ισχύουν προς το παρόν για τους επιβάτες των αεροπλάνων σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, καθώς δεν προβλέπεται αποζημίωση σε περίπτωση καθυστερήσεων στις πτήσεις (αλλά μόνο σε περίπτωση ακύρωσης).
Μετακινήσεις με λεωφορεία: Διαπραγματεύσεις σε εξέλιξη
Το ΕΚ υιοθέτησε επίσης τροποποιήσεις σε σχέδιο κανονισμού που ορίζει τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν, όπως την επιστροφή του κόστους του εισιτηρίου ή την τροποποίηση του δρομολογίου σε περίπτωση καθυστέρησης στην αναχώρηση μεγαλύτερης των 2 ωρών, καθώς και αποζημίωση ύψους έως και 1800 ευρώ σε περίπτωση απώλειας ή βλάβης των αποσκευών. Επιπλέον, σύμφωνα με τους ευρωβουλευτές, σε περίπτωση θανάτου ενός επιβάτη κατά τη διάρκεια ατυχήματος, δεν θα πρέπει να τεθεί όριο στο ύψος της αποζημίωσης. Επιμένουν επίσης στην παροχή δωρεάν βοήθειας ή την καταβολή αποζημίωσης, εφόσον βλάβη στο λεωφορείο καθυστερήσει την άφιξη στον τελικό προορισμό. Υποστηρίζουν, τέλος, ότι θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν βοήθεια στους επιβάτες με αναπηρία.
Οι ευρωβουλευτές επιθυμούν την εφαρμογή του κανονισμού όχι μόνο στα δρομολόγια μεγάλων αποστάσεων, αλλά και στις τοπικές συγκοινωνίες. Οι διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί, και είναι πιθανή μια διαδικασία συνδιαλλαγής.
"Έλεος πια με το δ. Επανομής"
Από troktiko:
"ΕΛΕΟΣ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΕΠΑΝΟΜΗΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΗΡΘΑΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ 30ΧΛΜ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ 30ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΥΠΟΔΟΜΕΣ!!! ΜΕ ΒΡΩΜΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΑΝΤΕΛΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΑΞΗΣ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΡΕΧΕΙ ΜΕ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ...
ΜΟΝΙΜΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΝΕΡΟΥ!!!ΦΥΣΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟΥΣ ΒΟΘΡΟΥΣ (ΦΕΤΟΣ ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΝ ΕΤΗ 2010!!!ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ.......) Η ΝΕΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΩΡΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΝΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟΥ..?ΒΕΒΑΙΩΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΛΟΟΤΑΠΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΟΤΙΖΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ...ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ... ΘΑ ΕΠΑΝΕΡΘΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ...... ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!!!!!"
ΜΟΝΙΜΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΝΕΡΟΥ!!!ΦΥΣΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟΥΣ ΒΟΘΡΟΥΣ (ΦΕΤΟΣ ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΝ ΕΤΗ 2010!!!ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ.......) Η ΝΕΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΩΡΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΝΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟΥ..?ΒΕΒΑΙΩΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΛΟΟΤΑΠΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΟΤΙΖΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ...ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ... ΘΑ ΕΠΑΝΕΡΘΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ...... ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!!!!!"
9/5/10
Η μέρα της Ευρώπης
Στις 9 Μαΐου 1950, ο Robert Schuman πρότεινε τη δημιουργία μιας οργανωμένης Ευρώπης, απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των λαών της.
Η πρόταση αυτή, γνωστή ως "Δήλωση Schuman", θεωρείται ως η απαρχή γένεσης της οντότητας που εξελίχθηκε στη σημερινή "Ευρωπαϊκή Ένωση"।Σήμερα η 9η Μαΐου έχει γίνει ένα ευρωπαϊκό σύμβολο (Ημέρα της Ευρώπης), το οποίο μαζί με τη σημαία, το έμβλημα, τον ύμνο και το ενιαίο νόμισμα (ευρώ) εκπροσωπεί την πολιτική οντότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης। Με την Ημέρα της Ευρώπης δίνεται η ευκαιρία για δραστηριότητες και εορτές κατά τις οποίες οι πολίτες συνηθίζουν στην ιδέα της Ευρώπης και γεφυρώνονται οι αποστάσεις που χωρίζουν τους λαούς της Ένωσης. Αυτό που πρότεινε ο Robert Schuman το 1950, ήταν η δημιουργία ενός υπερεθνικού ευρωπαϊκού οργάνου, επιφορτισμένου με τη διαχείριση της βιομηχανίας άνθρακα και χάλυβα, δηλαδή, του τομέα ο οποίος, την εποχή εκείνη, ήταν η βάση όλης της στρατιωτικής δύναμης. Οι χώρες στις οποίες απευθύνθηκε είχαν καταστρέψει σχεδόν η μία την άλλη σε μια τρομακτική σύγκρουση που άφησε πίσω της μια αίσθηση υλικής και ηθικής ερήμωσης.
Η πρόταση αυτή, γνωστή ως "Δήλωση Schuman", θεωρείται ως η απαρχή γένεσης της οντότητας που εξελίχθηκε στη σημερινή "Ευρωπαϊκή Ένωση"।Σήμερα η 9η Μαΐου έχει γίνει ένα ευρωπαϊκό σύμβολο (Ημέρα της Ευρώπης), το οποίο μαζί με τη σημαία, το έμβλημα, τον ύμνο και το ενιαίο νόμισμα (ευρώ) εκπροσωπεί την πολιτική οντότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης। Με την Ημέρα της Ευρώπης δίνεται η ευκαιρία για δραστηριότητες και εορτές κατά τις οποίες οι πολίτες συνηθίζουν στην ιδέα της Ευρώπης και γεφυρώνονται οι αποστάσεις που χωρίζουν τους λαούς της Ένωσης. Αυτό που πρότεινε ο Robert Schuman το 1950, ήταν η δημιουργία ενός υπερεθνικού ευρωπαϊκού οργάνου, επιφορτισμένου με τη διαχείριση της βιομηχανίας άνθρακα και χάλυβα, δηλαδή, του τομέα ο οποίος, την εποχή εκείνη, ήταν η βάση όλης της στρατιωτικής δύναμης. Οι χώρες στις οποίες απευθύνθηκε είχαν καταστρέψει σχεδόν η μία την άλλη σε μια τρομακτική σύγκρουση που άφησε πίσω της μια αίσθηση υλικής και ηθικής ερήμωσης.Τα πάντα, λοιπόν, άρχισαν εκείνη την ημέρα। Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, στη συνάντηση κορυφής των ηγετών της ΕΕ στο Μιλάνο, το 1985, αποφασίστηκε να εορτάζεται η 9η Μαίου ως "Ημέρα της Ευρώπης".
Κάθε χώρα που επιλέγει δημοκρατικά να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση
προσυπογράφει τις θεμελιώδεις αξίες της, της ειρήνης και της αλληλεγγύης. Οι αξίες αυτές εκφράζονται μέσω της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που εμπεριέχει περιβαλλοντικές και περιφερειακές διαστάσεις, οι οποίες αποτελούν εγγυήσεις για ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για όλους τους πολίτες.
Κάθε χώρα που επιλέγει δημοκρατικά να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση
προσυπογράφει τις θεμελιώδεις αξίες της, της ειρήνης και της αλληλεγγύης. Οι αξίες αυτές εκφράζονται μέσω της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που εμπεριέχει περιβαλλοντικές και περιφερειακές διαστάσεις, οι οποίες αποτελούν εγγυήσεις για ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για όλους τους πολίτες. Ενώ η Ευρώπη υπάρχει ως τέτοια εδώ και αιώνες, τα στοιχεία που την ένωναν, χωρίς κανόνες και δεσμούς, αποδείχθηκαν στο παρελθόν ανεπαρκή για να αποσοβήσουν τις φοβερότερες τραγωδίες.
Η ολοκλήρωση της Ευρώπης δεν θα επιτευχθεί σε μια μέρα ή και σε λίγες δεκαετίες. Οι ελλείψεις είναι ακόμη πολλές και υπάρχουν προφανείς ατέλειες. Το έργο που άρχισε αμέσως μετά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Στο παρελθόν, οι προσπάθειες στην Ευρωπαϊκή Ένωση βασίστηκαν στην κυριαρχία μιας ομάδας πάνω σε άλλες. Οι απόπειρες αυτές δεν ήταν δυνατόν να ευδοκιμήσουν, γιατί οι κατακτημένοι είχαν ένα και μοναδικό πόθο: να ξανακερδίσουν την ελευθερία τους.
Η σημερινή φιλοδοξία είναι εντελώς διαφορετική: να οικοδομηθεί μια Ευρώπη που σέβεται την ελευθερία και την ταυτότητα όλων των ανθρώπων που την απαρτίζουν. Μόνο με την ένωση τω
ν λαών της, μπορεί η Ευρώπη να γίνει κύρια του πεπρωμένου της και να διαδραματίσει ένα θετικό ρόλο στον κόσμο।
Με αφορμή αυτή τη μέρα σε όλες τις Ευρωπαϊκές πόλεις διοργανώνονται γιορτές και εκδηλώσεις. Ακόμη ανοιχτές είναι και συζητήσεις μέσω διαδικτύου, ενώ το Ευρωκοινοβούλιο σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο ανοίγει τις πόρτες του για όποιον ενδιαφέρεται να το επισκεφτεί.
Γιορτή της Μητέρας
Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.
Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.
Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.
Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.
Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Βλέπετε πρώτοι οι Αμερικάνοι, χωρίς να υστερούμε οι υπόλοιποι, ανακάλυψαν ότι παρ' όλο που η γιορτή αυτή καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια, ήταν παρόλα αυτά μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα. Γρήγορα το εμπόριο και διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες ώστε σήμερα η γιορτή της μητέρας να είναι η πιο εμπορική γιορτή για λουλούδια, γλάστρες και εποχιακά φυτά διεθνώς εκτός από τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με έρευνες η γιορτή της Μητέρας κατέχει τα τελευταία χρόνια μερίδιο 26% στο σύνολο των ετήσιων πωλήσεων λουλουδιών και φυτών που γίνονται κατά την διάρκεια των διάφορων γιορτών.
Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.
Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.
Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Βλέπετε πρώτοι οι Αμερικάνοι, χωρίς να υστερούμε οι υπόλοιποι, ανακάλυψαν ότι παρ' όλο που η γιορτή αυτή καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια, ήταν παρόλα αυτά μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα. Γρήγορα το εμπόριο και διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες ώστε σήμερα η γιορτή της μητέρας να είναι η πιο εμπορική γιορτή για λουλούδια, γλάστρες και εποχιακά φυτά διεθνώς εκτός από τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με έρευνες η γιορτή της Μητέρας κατέχει τα τελευταία χρόνια μερίδιο 26% στο σύνολο των ετήσιων πωλήσεων λουλουδιών και φυτών που γίνονται κατά την διάρκεια των διάφορων γιορτών.
ΠΗΓΗ: www.valentine.gr
6/5/10
Ο Δεκάλογος της Οικονομίας
Πολύ αστείο। Κυκλοφορεί e-mail
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία και αναγκάζεις την άλλη να παράγει το γάλα που αντιστοιχεί σε 4 αγελάδες। Αργότερα, προσλαμβάνεις έναν εμπειρογνώμονα για να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους η αγελάδα έπεσε νεκρή।
ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και απεργείς επειδή θέλεις 3।
ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να έχουν το 1/10 του μεγέθους τους και να παράγουν 20 φορές περισσότερο γάλα। Μετά σχεδιάζεις ένα έξυπνο καρτούν, το ονομάζεις COWKEMON και το πουλάς σε όλο τον κόσμο.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να ζουν 100 χρόνια, να τρώνε μία φορά το μήνα και να αυτοαρμέγονται.
ΙΤΑΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες αλλά δεν ξέρεις που είναι, έτσι κάνεις διάλειμμα για φαγητό.
ΡΩΣΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, τις μετράς και μαθαίνεις ότι στην πραγματικότητα έχεις 5. Τις ξαναμετράς και μαθαίνεις ότι έχεις 42. Την τρίτη φορά μαθαίνεις ότι έχεις δύο ξανά. Μετά σταματάς να μετράς και ανοίγεις ακόμη ένα μπουκάλι βότκα.
ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, 300 ανθρώπους να τις αρμέγουν, ισχυρίζεσαι ότι εξασφαλίζεις πλήρη απασχόληση και υψηλή παραγωγικότητα και συλλαμβάνεις τον δημοσιογράφο που ανακοινώνει τους παραπάνω αριθμούς.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ:Έχεις δύο αγελάδες, τις πουλάς όσο-όσο, με τα λίγα χρήματα που σου δίνουν δίνεις προκαταβολή για να πάρεις αυτοκίνητο, το οποίο αποπληρώνεις σε 7.083 δόσεις.
ΙΝΔΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες και απλά τις λατρεύεις.
ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες και είναι και οι δύο τρελές!
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία και αναγκάζεις την άλλη να παράγει το γάλα που αντιστοιχεί σε 4 αγελάδες। Αργότερα, προσλαμβάνεις έναν εμπειρογνώμονα για να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους η αγελάδα έπεσε νεκρή।
ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και απεργείς επειδή θέλεις 3।
ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να έχουν το 1/10 του μεγέθους τους και να παράγουν 20 φορές περισσότερο γάλα। Μετά σχεδιάζεις ένα έξυπνο καρτούν, το ονομάζεις COWKEMON και το πουλάς σε όλο τον κόσμο.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να ζουν 100 χρόνια, να τρώνε μία φορά το μήνα και να αυτοαρμέγονται.
ΙΤΑΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες αλλά δεν ξέρεις που είναι, έτσι κάνεις διάλειμμα για φαγητό.
ΡΩΣΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, τις μετράς και μαθαίνεις ότι στην πραγματικότητα έχεις 5. Τις ξαναμετράς και μαθαίνεις ότι έχεις 42. Την τρίτη φορά μαθαίνεις ότι έχεις δύο ξανά. Μετά σταματάς να μετράς και ανοίγεις ακόμη ένα μπουκάλι βότκα.
ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, 300 ανθρώπους να τις αρμέγουν, ισχυρίζεσαι ότι εξασφαλίζεις πλήρη απασχόληση και υψηλή παραγωγικότητα και συλλαμβάνεις τον δημοσιογράφο που ανακοινώνει τους παραπάνω αριθμούς.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ:Έχεις δύο αγελάδες, τις πουλάς όσο-όσο, με τα λίγα χρήματα που σου δίνουν δίνεις προκαταβολή για να πάρεις αυτοκίνητο, το οποίο αποπληρώνεις σε 7.083 δόσεις.
ΙΝΔΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες και απλά τις λατρεύεις.
ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες και είναι και οι δύο τρελές!
Brussels English
Ένα πολύ καλό άρθρο, αν και στα αγγλικά. Το παραθέτω όπως ακριβώς το διάβασα (ή τουλάχιστον σχεδόν, η αλήθεια είναι πως εκεί που την ΠΓΔΜ την ανέφερε ως Μακεδονία το λογόκρινα...).
Brussels is an international hub of correspondents, diplomats and political aficionados. It is easy enough to forget where Brussels 
is; for all intensive purposes, it could be located just about anywhere, given the global scope of the governmental bodies and non-profit groups that populate the city. It has been, and continues to be, the midway land between a whole bunch of other places; someone is always traipsing across Belgium on their way to somewhere else. In doing so, one comes across many languages and people, as well as a funny pervasiveness of “Brussels English” amongst them all.
Linguistic differences have continually been a source of conflict in Belgium. It is, in fact, the reason its prime minister quit his post last week for the second time since 2007. Belgium has seen four governments in the past three years, partially a result of its language divide.
The country is split into two major linguistic areas, with a little German chunk often overlooked off to the east। To the north, in Flanders, you have Flemish, a dialect of Dutch। To the south, in Wallonia, you find French.
Brussels, although located in Flanders, was declared bilingual in 1993 as a compromise to the French-speaking majority residing here। At first glance this lends to such trivial problems as printing public signs in two languages and the dilemma of what to call a person from Brussels (“Brusselaar” or “Bruxellois”?)।
To what extent does the current contention stem from this linguistic divide? Belgium is divided into both language communities and regions that govern their respective provinces। The electoral districts to vote for the Belgian Parliament Chamber are constituencies that overlap the provincial boundaries। The Brussels area is an exception. It is in the electoral and judicial district known as “BHV”, or Brussels-Halle-Vilvoorde.
From my naive outsider’s perspective, the problem has another face to it, because the region has so many international dwellers। When I first ventured into the Flemish-speaking region of Belgium, I was advised not to try to putter along in French, but to simply speak English, as doing otherwise would cause offense। I received the same advice when going the opposite direction। The distilled fact then is that absolutely every person I have encountered during my four months living in Belgium has been capable of speaking English.
I attribute this in part to the presence of the European Union. The affairs of the EU had previously been almost entirely conducted in French, but all this change
d with the 2004 addition of 10 countries, where second language skills were more likely to be English than French. For a journalist, the ability to find a common language currency among many different people is essential। The EJC office in Brussels is a case in point। The first day of my internship, I watched avidly as Greek, and Italian colleagues chatted together in English। The three all speak French - not to mention a few other languages - with the ease and grace of native speakers, but the office typically conducts conversations in English। They joke that they speak “Brussels English”, or the English of non-native speakers who work together in the city।
As my Portuguese colleague explained, one could comfortably live in Brussels for years and never speak a word of any of the official languages because most people work in English and then speak whatever their national language is in private settings.
Flickr images from users MorBCN, Simon Blackley, mcfarlandmo, batigolix
Posted on May 3, 2010 by Jacqueline ब्रिक्से at EJC
29/4/10
Ηφαίστεια και αεροπλάνα: πρώτα απ' όλα η ασφάλεια
Και κάτι από την Ε।Ε για τις αεροπορικές μετακινήσεις।
Όσο υπάρχουν 27 διαφορετικοί εναέριοι χώροι στην Ευρώπη, ο συντονισμός των πτήσεων δεν θα φθάσει ποτέ σε τέλειο επίπεδο, συμφώνησαν οι ευρωβουλευτές στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στην ολομέλεια του ΕΚ, τονίζοντας ότι η δημιουργία πραγματικά "Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού", με κοινή οργάνωση της εναέριας κυκλοφορίας, είναι απαραίτητη, όπως απαραίτητες είναι οι επενδύσεις στους σιδηροδρόμους πολύ υψηλών ταχυτήτων.
Η κρίση που προκάλεσε στις αερομεταφορές στην Ευρώπη το ηφαιστειακό νέφος συζητήθηκε στις 20 Απριλίου στην ολομέλεια του ΕΚ στο Στρασβούργο
και σε δηλώσεις που μας έκαναν στη συνέχεια, συμφώνησαν πως τα κράτη μέλη έπραξαν ορθά να προτάξουν την ασφάλεια. Επεσήμαναν όμως και την ανάγκη για καλύτερη διασύνδεση των σιδηροδρομικών δικτύων καθώς και για ταχύτερη εφαρμογή του "Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού" που προβλέπει την κεντρική διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας στην Ευρώπη, καθιστώντας ορθολογικότερη τη ροή της κυκλοφορίας. Σήμερα ο εναέριος χώρος είναι κατανεμημένος μεταξύ των "27" της Ένωσης, με την ευρωπαϊκή υπηρεσία ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας, Eurocontrol, να περιορίζεται σε ουσιαστικά συμβουλευτικό ρόλο.
Ο Mathieu Grosch (ΕΛΚ, Βέλγιο) της επιτροπής Μεταφορών μας δήλωσε ότι "τα κράτη μέλη δεν μπόρεσαν να απαντήσουν αποτελεσματικά στο πρόβλημα που δημιούργησε το ηφαίστειο επειδή υπεύθυνες για τη διαχείριση του εναέριου χώρου της ΕΕ παραμένουν οι 27 διαφορετικές εθνικές αρχές".
Η Eurocontrol σημείωσε, έχει ακόμα συμβουλευτικό ρόλο χωρίς καμία αρμοδιότητα να λαμβάνει αποφάσεις για το σύνολο του εναέριου χώρου της ΕΕ. Η λύση σε αυτό το πρόβ
λημα δεν είναι άλλη από τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό που θα εναρμονίσει τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας, με τεράστια οφέλη σε όλους τους τομείς, ακόμα και τον περιβαλλοντικό καθώς υπολογίζεται ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα αεροπλάνα μπορούν να μειωθούν μέχρι και κατά 16 εκατομμύρια τόνους ετησίως λόγω της αποτελεσματικότερης διαχείρισης της κυκλοφορίας. Θα μπορούσε δε να της δοθεί και η δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, συμπληρώνει.
Η Christine de Veyrac (ΕΛΚ, Γαλλία), της ιδίας επιτροπής, επικρότησε την απόφαση να κλείσει ο εναέριος χώρος, όμως τόνισε κι εκείνη ότι "πρέπει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό".
Από την πλευρά των Σοσιαλιστών, η αντιπρόεδρος της επιτροπής Μεταφορών Silvia Adriana Ţicău (Ρουμανία) επεσήμανε ότι "παγιδευμένοι, οι επιβάτες συχνά βρέθηκαν χωρίς καμία ενημέρωση, ούτε καν για τα δικαιώματά τους σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία". Καλύτερη διασύνδεση των μεταφορικών δικτύων των κρατών μελών θα είχε επιτρέψει, για παράδειγμα, να διοχετευθούν καλύτερα οι επιβάτες προς τους σιδηροδρόμους, ενώ ζητά να δημιουργηθούν ειδικοί πανευρωπαϊκοί "διάδρομοι" για τις εμπορευματικές σιδηροδρομικές μεταφορές και την ακτοπλοΐα, να αναπτυχθεί η ποτάμια ναυσιπλοΐα και να συνδεθούν όλες οι πρωτεύουσες της ΕΕ μεταξύ τους με σιδηροδρομικές γραμμές πολύ υψηλών ταχυτήτων.
"Σίγουρα κοστίζουν πολύ όλα αυτά" αναγνώρισε, όμως "όπως είδαμε αυτές τις ημέρες το κόστος της μη ύπαρξής τους είναι ακόμα υψηλότερο".
Για τους Φιλελευθέρους, η αντιπρόεδρος της επιτροπής Περιβάλλοντος, Corinne Lepage (Γαλλία) σημείωσε ότι στην ουσία ίσχυσε η αρχή της πρόληψης και αυτή, σε ότι αφορά την ασφάλεια, ήταν η ακολουθητέα τακτική και στο πλαίσιο αυτό η Eurocontrol δεν έπραξε παρά το καθήκον της.
Όσο υπάρχουν 27 διαφορετικοί εναέριοι χώροι στην Ευρώπη, ο συντονισμός των πτήσεων δεν θα φθάσει ποτέ σε τέλειο επίπεδο, συμφώνησαν οι ευρωβουλευτές στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στην ολομέλεια του ΕΚ, τονίζοντας ότι η δημιουργία πραγματικά "Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού", με κοινή οργάνωση της εναέριας κυκλοφορίας, είναι απαραίτητη, όπως απαραίτητες είναι οι επενδύσεις στους σιδηροδρόμους πολύ υψηλών ταχυτήτων.
Η κρίση που προκάλεσε στις αερομεταφορές στην Ευρώπη το ηφαιστειακό νέφος συζητήθηκε στις 20 Απριλίου στην ολομέλεια του ΕΚ στο Στρασβούργο
και σε δηλώσεις που μας έκαναν στη συνέχεια, συμφώνησαν πως τα κράτη μέλη έπραξαν ορθά να προτάξουν την ασφάλεια. Επεσήμαναν όμως και την ανάγκη για καλύτερη διασύνδεση των σιδηροδρομικών δικτύων καθώς και για ταχύτερη εφαρμογή του "Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού" που προβλέπει την κεντρική διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας στην Ευρώπη, καθιστώντας ορθολογικότερη τη ροή της κυκλοφορίας. Σήμερα ο εναέριος χώρος είναι κατανεμημένος μεταξύ των "27" της Ένωσης, με την ευρωπαϊκή υπηρεσία ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας, Eurocontrol, να περιορίζεται σε ουσιαστικά συμβουλευτικό ρόλο.Ο Mathieu Grosch (ΕΛΚ, Βέλγιο) της επιτροπής Μεταφορών μας δήλωσε ότι "τα κράτη μέλη δεν μπόρεσαν να απαντήσουν αποτελεσματικά στο πρόβλημα που δημιούργησε το ηφαίστειο επειδή υπεύθυνες για τη διαχείριση του εναέριου χώρου της ΕΕ παραμένουν οι 27 διαφορετικές εθνικές αρχές".
Η Eurocontrol σημείωσε, έχει ακόμα συμβουλευτικό ρόλο χωρίς καμία αρμοδιότητα να λαμβάνει αποφάσεις για το σύνολο του εναέριου χώρου της ΕΕ. Η λύση σε αυτό το πρόβ
λημα δεν είναι άλλη από τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό που θα εναρμονίσει τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας, με τεράστια οφέλη σε όλους τους τομείς, ακόμα και τον περιβαλλοντικό καθώς υπολογίζεται ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα αεροπλάνα μπορούν να μειωθούν μέχρι και κατά 16 εκατομμύρια τόνους ετησίως λόγω της αποτελεσματικότερης διαχείρισης της κυκλοφορίας. Θα μπορούσε δε να της δοθεί και η δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, συμπληρώνει.Η Christine de Veyrac (ΕΛΚ, Γαλλία), της ιδίας επιτροπής, επικρότησε την απόφαση να κλείσει ο εναέριος χώρος, όμως τόνισε κι εκείνη ότι "πρέπει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό".
Από την πλευρά των Σοσιαλιστών, η αντιπρόεδρος της επιτροπής Μεταφορών Silvia Adriana Ţicău (Ρουμανία) επεσήμανε ότι "παγιδευμένοι, οι επιβάτες συχνά βρέθηκαν χωρίς καμία ενημέρωση, ούτε καν για τα δικαιώματά τους σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία". Καλύτερη διασύνδεση των μεταφορικών δικτύων των κρατών μελών θα είχε επιτρέψει, για παράδειγμα, να διοχετευθούν καλύτερα οι επιβάτες προς τους σιδηροδρόμους, ενώ ζητά να δημιουργηθούν ειδικοί πανευρωπαϊκοί "διάδρομοι" για τις εμπορευματικές σιδηροδρομικές μεταφορές και την ακτοπλοΐα, να αναπτυχθεί η ποτάμια ναυσιπλοΐα και να συνδεθούν όλες οι πρωτεύουσες της ΕΕ μεταξύ τους με σιδηροδρομικές γραμμές πολύ υψηλών ταχυτήτων.
"Σίγουρα κοστίζουν πολύ όλα αυτά" αναγνώρισε, όμως "όπως είδαμε αυτές τις ημέρες το κόστος της μη ύπαρξής τους είναι ακόμα υψηλότερο".
Για τους Φιλελευθέρους, η αντιπρόεδρος της επιτροπής Περιβάλλοντος, Corinne Lepage (Γαλλία) σημείωσε ότι στην ουσία ίσχυσε η αρχή της πρόληψης και αυτή, σε ότι αφορά την ασφάλεια, ήταν η ακολουθητέα τακτική και στο πλαίσιο αυτό η Eurocontrol δεν έπραξε παρά το καθήκον της.
28/4/10
Η φιμωμένη είδηση
Αν και παλιό καλό είναι να θυμόμαστε τέτοια πράγματα (ιδιαίτερα στους καιρούς που ζούμε).
Η δικαστής Γρεβενών κα Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το
δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε στην φόρα παρτίδα κονδυλίων που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς।Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα,
αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ.
Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές
έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι μεσάζοντες) σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων! Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των παραπάνω θεμάτων। Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την
στιγμή ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC, ενώ στο YouTube η μαζική διανομή του βίντεο δεν επιτρέπεται (αναγράφεται η
ένδειξη 'Embedding disabled by request')
Δείτε το βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=jglCyU8TPJw
ΗΠΑ: Κέρδη 335% λόγω... οικονομικής κρίσης!
«Αποπληξία κινδυνεύει να πάθει όποιος διαβάζει την περιβόητη λίστα των 500 μεγαλύτερων επιχειρήσεων των ΗΠΑ που δημοσιεύει κάθε χρόνο το αμερικανικό οικονομικό περιοδικό «Φόρτσιουν».
Διαπιστώνει εμβρόντητος ότι την ώρα που μαίνεται η κρίση και που δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι απολύονται στα ανεπτυγμένα βιομηχανικά κράτη, ενώ χώρες ολόκληρες βυθίζονται βαθύτερα στο τέλμα του δημόσιου χρέους και λαοί απειλούνται με κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου τους, οι επιχειρηματικοί κολοσσοί των ΗΠΑ κυριολεκτικά... θησαυρίζουν με πρωτοφανείς ρυθμούς εκμεταλλευόμενοι ακριβώς την κρίση!
Οι αριθμοί είναι συντριπτικοί, αλλά και ανατριχιαστικοί ταυτόχρονα. Οι συνολικές πωλήσεις αυτών των 500 γιγάντων παρουσίασαν κατά το 2009 συνολική πτώση πωλήσεων έναντι του 2008 κατά 8,7%.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτώση εδώ και τριάντα ολόκληρα χρόνια - από το 1983, ακριβέστερα. Πτώση πωλήσεων, άρα πτώση και των κερδών, σκέπτεται ο κοινός νους. Λάθος. Λάθος μεγάλο: το 2009 οι 500 αυτοί επιχειρηματικοί όμιλοι σημείωσαν απίστευτη... έκρηξη κερδών!
Όσο και αν ακούγεται απίστευτο, μέσα στο έτος της κρίσης, το 2009, τα κέρδη αυτών των 500 αμερικανικών κολοσσών αυξήθηκαν έναντι του 2008 κατά... 335%! Οχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Αύξηση κερδών 335% με πτώση του τζίρου κατά 8,7%! Η δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση εδώ και εξήντα χρόνια!
Εδώ αρχίζει το ανατριχιαστικό μέρος αυτής της ιστορίας. Αφού ο τζίρος μειώθηκε και τα κέρδη απογειώθηκαν, είναι προφανές ότι μειώθηκαν τα έξοδα των επιχειρήσεων. Με ποιο τρόπο; Με τον απλούστερο: τη μαζική σφαγή των εργαζομένων. Αυτές οι 500 επιχειρήσεις που μέσα στο 2009 συσσώρευσαν αστρονομικά κέρδη... απέλυσαν 821.000 εργαζόμενους!
Πρόκειται για φρικιαστικό δείγμα της κοινωνικής αναλγησίας του συστήματος, αλλά και της θεαματικής αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων και εις βάρος των εργαζομένων που συντελείται στο πλαίσιο της κρίσης.
Εκεί δε που γίνεται κανείς κυριολεκτικά έξαλλος είναι όταν βλέπει στην πρώτη δεκάδα των 500 να επανέρχονται η Μπανκ οβ Αμέρικα και η Τζ. Π. Μόργκαν Τσέις (στις θέσεις 5 και 9 αντιστοίχως).
Πρόκειται για δύο τράπεζες που έναν χρόνο νωρίτερα βρίσκονταν στα όρια της χρεοκοπίας και διασώθηκαν απορροφώντας δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κρατικής στήριξης - παίρνοντας δηλαδή μέσω της αμερικανικής κυβέρνησης όλους τους φόρους που κατέβαλαν στο κράτος δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες για σχολεία, νοσοκομεί
α, δρόμους κ.λπ.Τα "λαμόγια" του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορεί να προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση μαζί με τους Ευρωπαίους ομοίους τους, αλλά πάντως σήμερα κάνουν πάρτι. Η Γκόλντμαν Ζαξ για παράδειγμα, η διαβόητη αμερικανική επενδυτική τράπεζα, σημείωσε αύξηση κερδών το πρώτο τρίμηνο του 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009 κατά 91%! (...)
Πρόκειται για μία τράπεζα που ενεργεί επί αδρά αμοιβή ως σύμβουλος όχι μόνο των κυβερνήσεων της Ελλάδας, αλλά και εκείνων της Γερμανίας, της Βρετανίας και πολλών άλλων ευρωπαϊκών κρατών, οι οποίες αισθάνονται τρομοκρατημένες τώρα από τις αποκαλύψεις για τις πράξεις της και προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν».
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ Από το «ΕΘΝΟΣ»
Με τα τρακτέρ... στο Παρίσι
Με... τρακτέρ γέμισε χθες το Παρίσι, όπου τουλάχιστον 10.000 αγρότες διαδήλωσαν χθες, διαμαρτυρόμενοι για την πτώση των τιμών των σιτηρών που συμπαρασύρει και τα εισοδήματά τους.
«Σαρκό στη δουλειά, μην ξεπουλήσεις τη γεωργία σου», ανέγραφαν τα πανό που είχαν υψώσει οι διαδηλωτές, καταφέροντας ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στον Γάλλο πρόεδρο, που βλέπει πλέον τη δημοτικότητά του να βουλιάζει στο ναδίρ. Διαδηλώσεις που προκάλεσαν δονήσεις στη γαλλική πρωτεύουσα μία μέρα πριν από την επίσκεψη του Επιτρόπου της Ε.Ε. για τη Γεωργία.
Η μέση τιμή των σιτηρών μειώθηκε πέρσι στη Γαλλία κατά 25%, ενώ τα εισοδήματα των αγροτών συρρικνώθηκαν κατά 51%. Εξέλιξη που προκαλεί την έντονη δυσφορία των αγροτών που απαιτούν από την κυβέρνηση τη λήψη άμεσων μέτρων, όπως επιδότηση των εξαγωγών, εξαιρέσεις από περιβαλλοντικές, κοινωνικές και φορολογικές επιβαρύνσεις αλλά και διατήρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (από την οποία απορροφούν το 20% των επιδοτήσεων). Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως τόσο σε βίντεο όσο και σε φωτογραφίες από γαλλικά site είδαμε να έχουν χαράξει ειδικές γραμμές για να κινούνται μέσα σε αυτές τα τρακτέρ. Και εμείς εδώ δεν μπορούμε να βολέψουμε 10 - 20 τρακτέρ να κατέβουν μέχρι το ΥΜΑΘ!!!!!!
27/4/10
28 Απριλίου: Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία
Δουλεύουμε και όπως φαίνεται θα δουλεύουμε για πολλά χρόνια και όμως σε πολλές περιπτώσεις αν πάθουμε κάποιο εργατικό ατύχημα δεν είμαστε καλυμμένοι. Σαν να λέμε ότι δουλεύουμε με δική μας ευθύνη... Το θέμα τέθηκε και στο Ευρωκοινοβούλιο με αφορμή την αυριανή μέρα.
Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο από επαγγελματικές ασθένειες και εργατικά ατυχήματα. Ταυτόχρονα 270 εκατομμύρια εργαζόμενοι υφίστανται εργατικό ατύχημα, ενώ 160 εκατομμύρια υποφέρουν από επαγγελματικές ασθένειες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1000 εργαζόμενοι μέχρι το τέλος της σημερινής ημέρας-της Παγκόσμιας Ημέρας για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία θα έχουν υποστεί εργατικό ατύχημα. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθε 3.5 λεπτά ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του σε χώρους εργασίας και περισσότεροι από 160.000 άνθρωποι πεθαίνουν από αιτίες σχετιζόμενες με την εργασία σε ετήσια βάση.Κάθε εργατικό ατύχημα ή επαγγελματική νόσος αποτελεί μεγάλο πλήγμα στα θεμέλια του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς υπονομεύονται με τον πλέον τραγικό τρόπο οι ανθρωπιστικές αξίες, που πρέπει να τη διέπουν. Το δικαίωμα στην υγεία και την ασφάλεια στην εργασία είναι αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα. Η πλειοψηφία των ατυχημάτων και των νόσων, που είτε στερούν τη ζωή είτε υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των ευρωπαίων εργαζομένων μπορεί να προληφθεί αρκεί οι εργοδότες να συμμορφώνονται με τους αντίστοιχους κανόνες, ώστε να τηρούνται απαρέγκλιτα οι όροι υγιεινής και ασφάλειας σε κάθε εργασιακό χώρο και να καταρτίζονται υπεύθυνα οι μελέτες πρόληψης κινδύνου από κάθε επιχείρηση με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτές. Είναι καθήκον τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και των εθνικών κυβερνήσεων να καταρτίζουν τους κατάλληλους νόμους, να τους επικαιροποιούν και να φροντίσουν ότι εφαρμόζονται σωστά και χωρίς διακρίσεις. Η διασφάλιση, άλλωστε, της ποιοτικής εργασίας αποτελεί τη συνισταμένη μιας κοινωνικά δίκαιης και ευνομούμενης πολιτείας και μιας ανταγωνιστικής και αειφόρου οικονομίας.
13/4/10
Τρίτη και 13
Το "μαύρο πρόβατο" του ημερολογίου. Η μέρα που πολλοί εύχονται να περάσει και να μην ξανάρθει...
Προληπτικοί και δεισιδαίμονες χαρακτηρίζουν την Τρίτη (Παρασκευή για κάποιους) και 13 σαν μια μέρα κακότυχη και «μαύρη». Συγκεκριμένα Έλληνες και Ισπανοί έχουν την πρόληψη της Τρίτης, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους λαούς που έχουν την Παρασκευή.
Για τους Έλληνες η Τρίτη είναι δυσοίωνη διότι είναι η μέρα που η Κωνσταντινούπολη αλώθηκε 2 φορές. Η πρώτη το 1204, από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας ( Τρίτη 13 Απριλίου 1204 ) και επίσης από τον Μωάμεθ τον Β’ τον Πορθητή (Τρίτη 29 Μαΐου 1453)
Από την τελευταία και οριστική άλωση το 1453 γιορτές και γλέντια δεν γίνονταν ποτέ Τρίτη και τα σπιτικά παρέμεναν κλειστά για τους επισκέπτες –ήταν ένας τρόπος για να μη ξεχάσουμε ως έθνος τη μελανή εκείνη μέρα της ελληνικής ιστορίας.
Η κακοτυχία της Παρασκευής είναι μια ξενόφερτη για εμάς δεισιδαιμονία. Προέρχεται ίσως από την ημέρα εξολόθρευσης του Τάγματος των Ναϊτών, Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1307 (εδώ ξανά βλέπουμε και το 13), από τον στρατό του βασιλιά Φιλίππου της Γαλλίας. Επιπλέον λέγεται πως ήταν μέρα Παρασκευή όταν η Εύα έδωσε στον Αδάμ τον απαγορευμένο καρπό, με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν από τον Παράδεισο, Παρασκευή όταν η μεγάλη πλημμύρα της Βίβλου αφάνισε τα μιασματικά όντα της γης και, η μέρα που ο Χριστός σταυρώθηκε ήταν επίσης Παρασκευή.
Ο αριθμός 13 χαρακτηρίζεται ως γρουσούζικος από πολύ παλιά και στην συνέχεια συνδυάστηκε με τις «μαύρες» ημέρες (Τρίτη και Παρασκευή) και γεννήθηκαν σωρεία προλήψεων που παιδεύουν το μυαλό μας ως σήμερα.
Οι σχετικές με το 13 προλήψεις δημιουργήθηκαν με την ανακάλυψη του δωδεκαδικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο το 12 είναι ο τέλειος αριθμός: 12 οι ώρες της μέρας και της νύχτας, 12 οι μήνες, τα ζώδια, 12 και οι άθλοι του Ηρακλή! Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» 
σ’ αυτό το ιερό 12 σχηματιζόταν η αρχή ενός νέου κύκλου. Το συμβολικό αυτό άλμα προς το καινούριο «άγνωστο», που αντιπροσώπευε ο αριθμός 13, προκάλεσε ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να του αποδίδουν ευθύνες για τα ατυχή συμβάντα. Ο Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας λέγεται πως πέθανε αφότου τοποθέτησε το άγαλμά του δίπλα σε αυτά των δώδεκα θεών του Ολύμπου. Σύμφωνα με τις χριστιανικές θεωρίες στο μυστικό δείπνο παρίστανται 12 μαθητές και ο 13ος συνδαιτυμόνας ήταν ο Ιησούς. (Και τον Ιησού να μετρούσαμε ως πρώτο, ο 13ος θα ήταν ο Ιούδας..). Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αναφέρεται στο θηρίο και τον Αντίχριστο, τα δύο δημιουργήματα του Διαβόλου. Ο αριθμός 13 φιγουράρει στην πιο κακότυχη κάρτα των ταρό, τον θάνατο.
Γενικότερα, το δεκατρία μπορεί να θεωρείται “κακός” αριθμός απλά επειδή είναι μία μονάδα πάνω απ’ το δώδεκα το οποίο είναι δημοφιλές σε πολλούς πολιτισμούς. Όταν μία ομάδα δεκατριών αντικειμένων διαιρεθεί στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα ή στα έξι, πάντα ένα αντικείμενο περισσεύει. Το «κακό»! Δώδεκα είναι οι μήνες, 12x2 οι ώρες, 12 οι Θεοί του Ολύμπου , 12 και οι μαθητές του Χριστού. Το «άγνωστο» που αντιπροσώπευε ο αριθμός 13, έκανε τους ανθρώπους να αρχίζουν να τον συνδέουν με άσχημα γεγονότα της ζωής τους.
Για παράδειγμα: Στο Μυστικό Δείπνο παρίστανται 12 μαθητές και ο Χριστός. Μετρώντας ως Πρώτο τον Ιησού 13ος θα ήταν ο Ιούδας. Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αναφέρεται στο θηρίο και τον Αντίχριστο, τα δύο δημιουργήματα του Διαβόλου. Ο αριθμός 13 φιγουράρει στην πιο κακότυχη κάρτα των ταρό, τον θάνατο.
12/4/10
Βερολίνο για τρεις μέρες
Από τη μία τα προσβλητικά για τη χώρα σχόλια και από την άλλη το κλίμα που είχε δημιουργηθεί, 
θέλοντας και μη φτάσαμε στο Βερολίνο προκατειλημμένοι. Όμως, δεν δικαιωθήκαμε. Ασχέτως με την πολιτική, που δεν μας αφορά κιόλας, το Βερολίνο είναι μια εξαιρετική πόλη. Μια πόλη που το παλιό συνυπάρχει με το μοντέρνο και η δύση δένει με την ανατολή (δεδομένου ότι μέχρι το '89 ένα τείχος χώριζε την πόλη). Και όμως το Βερολίνο ανέκαμψε, προχώρησε μπροστά. Το ίδιο έκανε και μετά το Β' Παγκόσμιο, αν και κατεστραμμένο ολοσχερώς.
θέλοντας και μη φτάσαμε στο Βερολίνο προκατειλημμένοι. Όμως, δεν δικαιωθήκαμε. Ασχέτως με την πολιτική, που δεν μας αφορά κιόλας, το Βερολίνο είναι μια εξαιρετική πόλη. Μια πόλη που το παλιό συνυπάρχει με το μοντέρνο και η δύση δένει με την ανατολή (δεδομένου ότι μέχρι το '89 ένα τείχος χώριζε την πόλη). Και όμως το Βερολίνο ανέκαμψε, προχώρησε μπροστά. Το ίδιο έκανε και μετά το Β' Παγκόσμιο, αν και κατεστραμμένο ολοσχερώς. Ας αφήσουμε όμως την ιστορία για να μπούμε στο δια ταύτα. Τρείς μέρες στο Βερολίνο λοιπόν και πολλά πράγματα να κάνεις. Μέναμε στη δυτική πλευρά, στην Κουρφούστενταμ (τον πιο εμπορικό δρόμο), δίπλα στην εκκλησία του Γουλίέλμου (μνημείο των βομβαρδισμών) και πολύ κοντά στο ζωολογικό κήπο. Στο Βερολίνο αξίζει να περπατήσεις, να δεις τα μεγάλα πάρκα, τα παλιά κτίρια και τελικά να καταλήξεις είτε σε κάποιο αξιόλογο μουσείο ή σε κάποια μπυραρία για βερολινέζικη μπύρα και φαγητό... 
Εμείς περπατήσαμε, χιλιόμετρα, και ενώ το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα!
Εμείς περπατήσαμε, χιλιόμετρα, και ενώ το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα! Την επομένη προτιμήσαμε να δούμε τη θέα από τον Πύργο της Τηλεόρασης, στην ανατολική πλευρά. Ανεβήκαμε με ένα ασανσέρ που σ παραταγμένα ου προκαλούσε ίλιγγο και θαυμάσαμε όλη την πόλη από ψηλά. Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο DDR όπου η ζωή στην κομμουνιστική Γερμανία ζωντανεύει σε ένα διαδραστικό μουσείο. Ρούχα, παιχνίδια, καθημερινά είδη, ένα σπίτι ακόμα και ένα αυτοκίνητο, όλα παρεταγμένα για να σου δείξουν πως ζούσαν τότε (πρόταση, να δείτε το έργο "Οι ζωές των άλλων", φανταστικό).
Μετά σειρά είχε το νησί των μουσείων. Πολλά μουσεία, κάθε είδους, σε ένα χώρο συγκεντρωμένα. Επιλέξαμε το μουσείο της Περγάμου, που φιλοξενεί το Βωμό της Περγάμου, ο οποίος μεταφέρθηκε εκεί κομμάτι - κομμάτι και το Neus Museum, στο οποίο βρίσκεται η φημισμένη προτομή της Νεφερτίτης. Αιγυπτιακά, ελληνικά, ρωμαϊκά και βαβυλωνιακά εκθέματα εναλλάσσονταν ( η αλήθεια είναι πως προσβληθήκαμε λίγο ως Έλληνες για όλα όσα μας έχουν πάρει). Τελειώνοντας την περιήγηση στα μουσεία διασχίσαμε την Unter den Linden για να βρεθούμε στην Πύλη του Βραδεμβούργου και από εκεί στο Sony Centre (μοναδική εμπειρία η τρισδιάστατη τηλεόραση της Sony - ακόμη δεν έφτασε Ελλάδα).
Την τρίτη και τελευταία μέρα φύγαμε από το Βερολίνο για να πάμε στο Spandau, περιοχή λίγο έξω από την πρωτεύουσα. Γραφική δρόμοι, εκκλησίες και το κάστρο συνθέτουν την εικόνα αυτού του χωριού. Πετύχαμε και λαϊκή αγορά, στο τέλος της οποίας υπήρχαν καντίνες με παραδοσιακά λουκάνικα! Την τελευταία επίσκεψη την κάναμε στο Μουσείο Τεχνολογίας, όπου θαυμάσαμε τη συλλογή τρένων και αεροπλάνων. Είχε ακόμα και την ιστορία της κλωστοϋφαντουργίας, της τηλεόρασης και πολλά άλλα. Το βραδάκι φυσικά κάναμε και την απαραίτητη βόλτα στην πόλη, την οποία συνοδέψαμε με σνίτσελ και μπύρες!
Το Βερολίνο είναι η πόλη των αντιθέσεων. Συνέβαλε σε αυτό και η περίοδος διχοτόμησης. Γενικά νιώθεις ασφαλής, ειδικά σε κεντρικά σημεία. Τα μέσα μεταφοράς λειτουργούν πολύ καλά και σου δίνουν πολλές εναλλακτικές, κάθε ώρα της ημέρας. Είναι μια πόλη που προσφέρει τα πάντα, ιδανική να την επισκεφτείς, μόνο που το χειμώνα έχει πολύυυυυυυ κρύο. Μέσα Μαρτίου και χιόνιζε καθμερινά (για αυτούς βέβαια ήταν συνηθισμένο)!
20/1/10
Ακριβή μου Ελλάδα
Είναι δεδομένο ότι μ’ αρέσει να ταξιδεύω. Να ξεφεύγω για ένα διάστημα (μικρό ή μεγάλο) από τα συνηθισμένα και να βλέπω κάτι διαφορετικό. Συνήθως προγραμματίζω διακοπές για το εξωτερικό χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι σνομπάρω τη χώρα μας. Απλά έχω απογοητευτεί…
Παρατηρώντας τη Χαλκιδική για παράδειγμα, είδα μεγάλη εκμετάλλευση το καλοκαίρι και έναν άδειο τόπο το χειμώνα. Ζώντας στη Θεσσαλονίκη αναγκαζόμουν να πληρώνω τον καφέ
3 και 4 € τη στιγμή που σε όλη την Ευρώπη η τιμή του δεν ξεπερνάει τα 2,5€ (η αλήθεια είναι πως οι καφέδες τους δεν είναι και ότι καλύτερο). Το ίδιο και με τις μπύρες που είναι πολύ φθηνές και εδώ, ακόμη και τις δικές μας τις πληρώνουμε 4 και 5€ ή και παραπάνω. Ας πάω ακόμη πιο μακριά. Το Μάρτιο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα πάω στο Βερολίνο για ένα 3ήμερο. Τα αεροπορικά και το ξενοδοχείο δεν ξεπερνάνε τα 130 €. Η πτήση θα είναι με τη low cost easyjet και το ξενοδοχείο θα είναι 4 αστέρων στο κέντρο του Βερολίνου. Από περιέργεια έκανα μια αναζήτηση τις ίδιες ημερομηνίες για την Αθήνα (πρωτεύουσα η μία πρωτεύουσα και η άλλη). Πτήση και ξενοδοχείο ίδιων προδιαγραφών γύρω στα 200€. Αν δεν θελήσεις να πάρεις αεροπλάνο θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το Γολγοθά των Τεμπών με το αυτοκίνητο και την τιμή της βενζίνης στην εθνική! Ίσως η ιδανικότερη λύση θα ήταν το τρένο αλλά και πάλι μόνο το IC ή ICE, οπότε η τιμή και πάλι ξεφεύγει…
Παρατηρώντας τη Χαλκιδική για παράδειγμα, είδα μεγάλη εκμετάλλευση το καλοκαίρι και έναν άδειο τόπο το χειμώνα. Ζώντας στη Θεσσαλονίκη αναγκαζόμουν να πληρώνω τον καφέ
3 και 4 € τη στιγμή που σε όλη την Ευρώπη η τιμή του δεν ξεπερνάει τα 2,5€ (η αλήθεια είναι πως οι καφέδες τους δεν είναι και ότι καλύτερο). Το ίδιο και με τις μπύρες που είναι πολύ φθηνές και εδώ, ακόμη και τις δικές μας τις πληρώνουμε 4 και 5€ ή και παραπάνω. Ας πάω ακόμη πιο μακριά. Το Μάρτιο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα πάω στο Βερολίνο για ένα 3ήμερο. Τα αεροπορικά και το ξενοδοχείο δεν ξεπερνάνε τα 130 €. Η πτήση θα είναι με τη low cost easyjet και το ξενοδοχείο θα είναι 4 αστέρων στο κέντρο του Βερολίνου. Από περιέργεια έκανα μια αναζήτηση τις ίδιες ημερομηνίες για την Αθήνα (πρωτεύουσα η μία πρωτεύουσα και η άλλη). Πτήση και ξενοδοχείο ίδιων προδιαγραφών γύρω στα 200€. Αν δεν θελήσεις να πάρεις αεροπλάνο θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το Γολγοθά των Τεμπών με το αυτοκίνητο και την τιμή της βενζίνης στην εθνική! Ίσως η ιδανικότερη λύση θα ήταν το τρένο αλλά και πάλι μόνο το IC ή ICE, οπότε η τιμή και πάλι ξεφεύγει… Πιο οικονομικά λοιπόν τα ταξίδια στο εξωτερικό; Και γιατί θα έπρεπε να είναι έτσι; Γιατί τα πρακτορεία έξω και το ίντερνετ μας προσφέρουν ευκαιρίες και εντός της Ελλάδας δεν γίνεται τίποτα; Τελικά έχει ψάξει κανείς πόσα θα ξοδέψει η γνώστη
σε όλους μας, από τα ρεπορτάζ, 4μελής οικογένεια για ένα ταξίδι στο εξωτερικό, όταν στην Ελλάδα οι τιμές είναι στα ύψη;Συμπέρασμα: με όλες αυτές τις εταιρείες χαμηλού κόστους που ξεκίνησαν να πετάνε από τη Θεσσαλονίκη, ακόμη και με αυτές που δεν είναι χαμηλού κόστους αλλά κάνουν καλές προσφορές και με το ιντερνετ για οδηγό στην ερώτηση «Σε ποιο νησί θα πάτε το καλοκαίρι;» μάλλον θα απαντούσα «Ίμπιζα ή Κορσική»!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)