Βερολίνο για τρεις μέρες

Από τη μία τα προσβλητικά για τη χώρα σχόλια και από την άλλη το κλίμα που είχε δημιουργηθεί, θέλοντας και μη φτάσαμε στο Βερολίνο προκατειλημμένοι. Όμως, δεν δικαιωθήκαμε. Ασχέτως με την πολιτική, που δεν μας αφορά κιόλας, το Βερολίνο είναι μια εξαιρετική πόλη. Μια πόλη που το παλιό συνυπάρχει με το μοντέρνο και η δύση δένει με την ανατολή (δεδομένου ότι μέχρι το '89 ένα τείχος χώριζε την πόλη). Και όμως το Βερολίνο ανέκαμψε, προχώρησε μπροστά. Το ίδιο έκανε και μετά το Β' Παγκόσμιο, αν και κατεστραμμένο ολοσχερώς.

Ας αφήσουμε όμως την ιστορία για να μπούμε στο δια ταύτα. Τρείς μέρες στο Βερολίνο λοιπόν και πολλά πράγματα να κάνεις. Μέναμε στη δυτική πλευρά, στην Κουρφούστενταμ (τον πιο εμπορικό δρόμο), δίπλα στην εκκλησία του Γουλίέλμου (μνημείο των βομβαρδισμών) και πολύ κοντά στο ζωολογικό κήπο. Στο Βερολίνο αξίζει να περπατήσεις, να δεις τα μεγάλα πάρκα, τα παλιά κτίρια και τελικά να καταλήξεις είτε σε κάποιο αξιόλογο μουσείο ή σε κάποια μπυραρία για βερολινέζικη μπύρα και φαγητό... Εμείς περπατήσαμε, χιλιόμετρα, και ενώ το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα!

Την επομένη προτιμήσαμε να δούμε τη θέα από τον Πύργο της Τηλεόρασης, στην ανατολική πλευρά. Ανεβήκαμε με ένα ασανσέρ που σ παραταγμένα ου προκαλούσε ίλιγγο και θαυμάσαμε όλη την πόλη από ψηλά. Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο DDR όπου η ζωή στην κομμουνιστική Γερμανία ζωντανεύει σε ένα διαδραστικό μουσείο. Ρούχα, παιχνίδια, καθημερινά είδη, ένα σπίτι ακόμα και ένα αυτοκίνητο, όλα παρεταγμένα για να σου δείξουν πως ζούσαν τότε (πρόταση, να δείτε το έργο "Οι ζωές των άλλων", φανταστικό).

Μετά σειρά είχε το νησί των μουσείων. Πολλά μουσεία, κάθε είδους, σε ένα χώρο συγκεντρωμένα. Επιλέξαμε το μουσείο της Περγάμου, που φιλοξενεί το Βωμό της Περγάμου, ο οποίος μεταφέρθηκε εκεί κομμάτι - κομμάτι και το Neus Museum, στο οποίο βρίσκεται η φημισμένη προτομή της Νεφερτίτης. Αιγυπτιακά, ελληνικά, ρωμαϊκά και βαβυλωνιακά εκθέματα εναλλάσσονταν ( η αλήθεια είναι πως προσβληθήκαμε λίγο ως Έλληνες για όλα όσα μας έχουν πάρει). Τελειώνοντας την περιήγηση στα μουσεία διασχίσαμε την Unter den Linden για να βρεθούμε στην Πύλη του Βραδεμβούργου και από εκεί στο Sony Centre (μοναδική εμπειρία η τρισδιάστατη τηλεόραση της Sony - ακόμη δεν έφτασε Ελλάδα).

Την τρίτη και τελευταία μέρα φύγαμε από το Βερολίνο για να πάμε στο Spandau, περιοχή λίγο έξω από την πρωτεύουσα. Γραφική δρόμοι, εκκλησίες και το κάστρο συνθέτουν την εικόνα αυτού του χωριού. Πετύχαμε και λαϊκή αγορά, στο τέλος της οποίας υπήρχαν καντίνες με παραδοσιακά λουκάνικα! Την τελευταία επίσκεψη την κάναμε στο Μουσείο Τεχνολογίας, όπου θαυμάσαμε τη συλλογή τρένων και αεροπλάνων. Είχε ακόμα και την ιστορία της κλωστοϋφαντουργίας, της τηλεόρασης και πολλά άλλα. Το βραδάκι φυσικά κάναμε και την απαραίτητη βόλτα στην πόλη, την οποία συνοδέψαμε με σνίτσελ και μπύρες!

Το Βερολίνο είναι η πόλη των αντιθέσεων. Συνέβαλε σε αυτό και η περίοδος διχοτόμησης. Γενικά νιώθεις ασφαλής, ειδικά σε κεντρικά σημεία. Τα μέσα μεταφοράς λειτουργούν πολύ καλά και σου δίνουν πολλές εναλλακτικές, κάθε ώρα της ημέρας. Είναι μια πόλη που προσφέρει τα πάντα, ιδανική να την επισκεφτείς, μόνο που το χειμώνα έχει πολύυυυυυυ κρύο. Μέσα Μαρτίου και χιόνιζε καθμερινά (για αυτούς βέβαια ήταν συνηθισμένο)!