Ένα όμορφο Σάββατο...

Μετά από μια όμορφη μέρα, επιστρέφουμε στη Θεσσαλονικη,

λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα.

Ο ήλιος έπαιζε "παιχνιδάκια" πίσω από τα σύννεφα,

κάνοντας το τοπίο πανέμορφο,

λίγο πριν χαθεί πίσω από τα βουνά.

Ερχόμενοι από Χαλκιδική αντικρίσαμε ένα θέαμα μοναδικό.

Ένα ουράνιο τόξο και αναλογιστήκαμε το μύθο

που θέλει ένα καζάνι με χρυσές λίρες να βρίσκεται στη βάση του.

Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι είναι μύθος αρκεστήκαμε

στο να απολαύσουμε την εικόνα και συνεχίσαμε για την πόλη.

Ένα τέλειο ηλιοβασίλεμα συνδυάστηκε με έναν απολαυστικό καφέ

και τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθείς

από κοντά τα αεροπλάνα να έρχονται και να φέυγουν.

Μνήμες από ταξιδια ξυπνάνε και ετοιμάζεις την επόμενη απόδραση.

Την επόμενη φορά ίσως να είμαι εγώ στο αεροπλάνο

και κάποιος άλλος να βλέπει την αναχώρηση μου

και να ετοιμάζει ταξίδι...

Εκκλησίες...

Εν όψει Πάσχα είχα την ευκαιρία να δω από κοντά πολλές εκκλησίες, ορισμένες από αυτές πολύ όμορφες, τις οποίες και παρουσιάζω παρακάτω. Είδα όμως και κάποια πράγματα πραγματικά πολύ αστεία απολαυστε...






Μοναδικής ομορφιάς κάθε χρόνο ο επιτάφιος της Ουρανούπολης. Είναι όλος στολισμένος με πέρλες και λουλούδια τα οποία περνάνε ένα ένα σε καρφίτσες...









Ο ναός του Αγίου Στεφάνου στην Αρναία. Καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά το 2005, ανεγέρθη σχεδόν αμέσως και τώρα ότι ευρήματα (αρχαιολογικά υπήρξαν) μπορεί κανείς να τα δει από τις γυάλινες προθηκες στο πατωμα.










Η εκκλησία στο Παλαιοχώρι (δ. Αρναίας), στολισμένη για τη γιορτή του Πάσχα. Παρδοσιακός, πετρόχτιστος ναός.

Και το καλύτερο... Φώτα νέον φέρνουν το αναστάσιμο μήνυμα!!! (Εκκλησία Παλαιοχωρίου)

Πολιτισμός: Μια προσπάθεια προσέγγισης

Τι σημαίνει η έννοια πολιτισμός; Ποιες είναι οι διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν και γιατί είναι μια έννοια τόσο δυσνόητη τελικά.

Η λέξη πολιτισμός χρονολογείται από την αρχαιότητα. Στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε «η τέχνη του κυβερνάν». Τη σημερινή του σημασία την πήρε από τον Αδ. Κοραή ο οποίος θέλησε να βρει μια λέξη αντίστοιχη της γαλλικής civilization. Η λέξη πολιτισμός όμως δεν μπόρεσε να αποκτήσει μια συγκεκριμένη σημασία και παραμένει έννοια ασαφής κυρίως εξαιτίας της πληθώρας των ορισμών της.
Στη συνείδηση όλων πολιτισμός είναι το θέατρο, ο κινηματογράφος, το Μέγαρο γιατί ανυψώνουν το πνεύμα και διευρύνουν τους ορίζοντες μας. Πολιτισμός όμως είναι και τα ρεμπέτικα τραγούδια, ακόμα και τα μπουζούκια, γιατί μας χαρακτηρίζουν σαν χώρα.
Στην Ελλάδα είμαστε περήφανοι για τα επιτεύγματα της αρχαιότητας, όπως ο Παρθενώνας και η αρχαία τραγωδία. Δεν είναι μόνο αυτά όμως ελληνικός πολιτισμός. Είναι οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα και ακόμη πιο απλά τα γλυκά του κουταλιού και οι χωριάτικες πίτες. Προσπαθούμε όμως όσο μπορούμε να αποκρύπτουμε ορισμένα φοβούμενοι μήπως μας κατακρίνουν, ξεχνώντας έτσι έναν πολιτισμό που κράτησε χρόνια.
Ακόμη, πέρα από τα όρια της χώρας βάζουμε ταμπέλες σε χώρες όπως «πολιτισμένη», «απολίτιστη ή βάρβαρη». Η Αυστρία, για παράδειγμα, είναι πολιτισμικά ανεπτυγμένη, είναι εκδυτικοποιημένη χώρα. Δείγματα πολιτισμού έχει, όμως, και η Ρουάντα. Έχει έναν πολιτισμό δικό της, ξεχωριστό που σε εμάς φαίνεται υπανάπτυκτος και απάνθρωπος, πολλές φορές. Οι κάτοικοι εκεί όμως δεν αντιδράν, έχουν μάθει να ζουν έτσι και τελικά έχουν αναπτύξει μια δική τους διαφορετική πολιτισμική κουλτούρα.
Μελετώντας τα ανωτέρω παραδείγματα κατανοούμε γιατί είναι δύσκολο να οριστεί η λέξη «πολιτισμός». Όλοι έχουμε μια ιδέα για την έννοια της αλλά δύσκολα ορίζουμε την πλήρη σημασία της.

Bookcrossing ή αλλιώς αφήστε τα βιβλία ελεύθερα

Κίνημα, διαδικτυακή κοινότητα ή μια μεγάλη παρέα, ότι και να πούμε για το bookcrossing είναι σωστό. Το bookcrossing ή ελληνιστί η βιβλιοαπελευθέρωση ξεκίνησε από την Αμερική και σύμφωνα με τον ορισμό του είναι η πρακτική του να αφήνεις τα βιβλία σου ελεύθερα σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου προκειμένου να τα βρουν αλλά άτομα και να τα διαβάσουν. Εύλογα δημιουργείται το ερώτημα πως λειτουργεί όλο αυτό. Εύκολα. Υπάρχει μια ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο το http://www.bookcrossing.com/ όπου ο καθένας μπορεί να μπει, να πάρει πληροφορίες και να γίνει μέλος βρίσκοντας απλά ένα ψευδώνυμο που θα χρησιμοποιεί. Κάθε βιβλίο που εγγράφεται στο bookcrossing έχει έναν μοναδικό κωδικό BCID (BookCrossing IDentity) βάσει του οποίου ο καθένας που έχει πάρει κάποια στιγμή στα χέρια του το συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να δει μέσα από το site που βρίσκεται και τι σχόλια έχουν κάνει οι υπόλοιποι που το διάβασαν. Μπορεί ο καθένας να αφήσει ένα βιβλίο σε όποιο σημείο του πλανήτη θέλει και αυτόματα ενημερώνονται όσοι ενδιαφέρονται για αυτό. Γενικά το bookcrossing μπορούμε να πούμε ότι κάνει όλο τον κόσμο μια τεράστια δανειστική βιβλιοθήκη.
Φυσικά, πολλοί είναι δύσκολο να κατανοήσουν πως γίνεται να αφήνεις κάπου τα βιβλία σου. Είναι αλήθεια ότι τα μέλη του bookcrossing δύσκολα αποχωρίζονται κάποιο αγαπημένο βιβλίο. Δεν διστάζουν ωστόσο να το αγοράσουν ξανά προκειμένου να το απελευθερώσουν. Πάντως είναι σίγουρο ότι όσοι ασχολούνται με το bookcrossing και αγοράζουν περισσότερα βιβλία και διαβάζουν περισσότερα βιβλία, κυρίως επειδή ανταλλάσσουν γνώμες και εμπειρίες και επομένως ανακαλύπτουν νέα είδη βιβλίων.
Στη Θεσσαλονίκη το bookcrossing αριθμεί περίπου 500 μέλη, ωστόσο λίγα είναι τα ενεργά. Κάθε δεύτερη Τρίτη του μήνα διοργανώνεται ένα meet up όπου παλιά και νέα μέλη μαζεύονται, συζητάνε – περίπου 10 λεπτά για βιβλία και στη συνέχεια για ό,τι άλλο θέμα μπορείτε να φανταστείτε, ανταλλάσσουνε βιβλία. Μέσα από όλο αυτό βρίσκεσαι ξαφνικά με μια παρέα ατόμων που έχετε κοινά ενδιαφέροντα και τελικά ταιριάζετε. Καταλήξαμε τα περισσότερα μέλη της Θεσσαλονίκης να κάνουμε παρέα όχι επειδή είμαστε μέλη, αλλά επειδή καταλάβαμε ότι ταιριάζουμε. Και νομίζω αυτό είναι που μένει.
Για μένα το bookcrossing είναι ένα μέσο για να διαβάσω περισσότερα βιβλία, να μάθω νέα λογοτεχνικά είδη, να αναπτύξω έναν νέο τρόπο σκέψης. Εξάλλου τι καλύτερο να μάθεις κάποια στιγμή ότι το βιβλίο που εσύ άφησες στην Αριστοτέλους τώρα έχει φτάσει στην Αγγλία ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου...

ΠΑΡΙΣΙ: Ένας τόπος για κάθε εποχή

Είναι τα κτίρια, τα μνημεία, το μέρος γενικά; Μάλλον, και κατά γενική παραδοχή είναι ο αέρας. Ή πιο συγκεκριμένα είναι κάτι στον αέρα, κάτι που κάνει το Παρίσι να φαντάζει μοναδικό και συνάμα μαγικό. Όσες φορές και να το επισκεφτείς ή αίσθηση είναι πάντα η ίδια. Και πάντα γυρνάς σαν κλασικός τουρίστας να δεις τα πιο αξιόλογα μέρη, να κάνεις «όλα όσα πρέπει ένας τουρίστας να κάνει» και βέβαια πάντα προσπαθείς να κλέψεις κάτι από την ομορφιά του τόπου. Η Αψίδα του Θριάμβου, ο Πύργος του Άιφελ, τα Ηλύσια Πεδία, το Λούβρο είναι μόνο ορισμένα από τα μέρη που είθισται κάποιος να επισκέπτεται στο Παρίσι.
Αυτό βέβαια δεν αποκλείει και τα λιγότερο γνωστά μέρη. Αυτά που δεν είναι τόσο τουριστικά, που είναι για αυτούς που έψαξαν λίγο περισσότερο την επίσκεψη τους. Ποια είναι αυτά; Τα μικρά μπιστρό, η αγορά των λουλουδιών και των βιβλίων στο Ile de la Cité, τα παραδοσιακά καφέ, γενικότερα όλα όσα συνθέτουν την παρισινή ζωή είναι ένα αναπόσπαστο τμήμα του ταξιδιού.
Το Παρίσι είναι μια πόλη πολυπολιτισμική. Είναι μία σύνθεση ανθρώπων που πολλές φορές στο παρελθόν έχει δημιουργήσει προβλήματα, και ίσως εξακολουθούν να υπάρχουν αυτά τα προβλήματα. Για αυτόν που δεν ξέρει, του φαίνεται παράξενο το πάντρεμα των πολιτισμών. Για αυτόν που πάει υποψιασμένος του φαίνεται όμορφο και διαφορετικό από τα δικά του, τα συνηθισμένα.
Από φαγητό το Παρίσι δεν λέει και πολλά πράγματα για αρκετούς. Αν δεν σας αρέσουν τα ωμά, τα ιδιόμορφα και τα ... αρνίσια τότε μάλλον θα τη βγάλετε με ιταλικό και φαστ φουντ! Σε κάθε γωνία ωστόσο υπάρχει ένα patisserie, και πραγματικά τα γαλλικά γλυκά είναι εξαίσια. Υπάρχουν βιτρίνες με γλυκά και φυσικά μένει η αίσθηση ότι πρέπει να τα δοκιμάσεις όλα. Η Γαλλία φημίζεται και για τα κρασιά της. Αν και είναι σαφώς πιο ξηρά από τα δικά μας αξίζει να δοκιμάσετε μερικές από τις εκλεκτές ποικιλίες.

Πέραν από το φαγητό, το Παρίσι έχει κάτι για όλους. Οι λάτρεις της τέχνης μπορούν να επισκεφτούν τα αναρίθμητα μουσεία (Louvre, Orsay, Picasso, Dali κ.α.). Οι λάτρεις της μόδας θα χαθούν στα Ηλύσια Πεδία και στους οίκους μόδας (Luis Vuiton, Dior κλπ.) που εδρεύουν εκεί. Οι συλλέκτες έχουν πολλά να βρουν στα μικρά μαγαζάκια στο νησί. Και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί ατέλειωτα...
Για τους λάτρεις του ταξιδιού τώρα δεν νοείται εκδρομή στο Παρίσι χωρίς ένα πέρασμα από το Λούβρο, τον Πύργο του Άιφελ, την Αψίδα του Θριάμβου, την Παναγία των Παρισίων. Αξίζει και μια εκδρομή στις Βερσαλλίες, εκεί όπου μπορεί κανείς να μάθει την ιστορία της γαλλικής επανάστασης, να δει την αίθουσα που υπεγράφη η συνθήκη λήξης του Α Παγκοσμίου Πολέμου, να μάθει τελικά για τις ιδιοτροπίες του Λουδοβίκου του 14ου.

Τέλος, δεν γίνεται να πάτε στο Παρίσι και να αφήσετε απ’ έξω μια επίσκεψη στη Disneyland… Ένα πάρκο για μικρούς και μεγάλους, αν και νομίζω οι μεγάλοι διασκεδάζουν περισσότερο! Τέσσερις θεματικές περιοχές, παιχνίδια βγαλμένα από τα παραμύθια της Disney και τελευταία ένα καινούριο θεματικό πάρκο με τα στούντιο της Disney. Αδρεναλίνη και μαγεία συνδυάζονται σε ένα μοναδικό κόσμο. Παρόντες βέβαια πάντα και οι ήρωες της Disney που τριγυρνάνε ανάμεσα στον κόσμο και σε τακτά διαστήματα τον διασκεδάζουν με τις φαντασμαγορικές παρελάσεις. Στη Disney πράγματι ζεις μια μέρα σε ένα τελείως διαφορετικό κόσμο. Για αυτό άλλωστε όλοι εκεί είναι πάντα με ένα τεράστιο χαμόγελο...