Μπορεί εδώ να μην αποφάσισε ο καιρός ακόμα να γίνει χειμωνιάτικος, ωστόσο το Σ/Κ βρεθήκαμε στο Καϊμακτσαλαν και στον παλιό Αγ. Αθανάσιο και χορτάσαμε... κρύο και χιόνι. Ξεκινήσαμε νωρίς και μετά απο μια διαδρομή περί τις 2:30 ώρες φτάσαμε στο βουνό. Η αλήθεια είναι ότι για να ανεβούμε τα τελευταία 8 χλμ. χρειαστήκαμε αλυσίδες. Αλλά η άσπρη φύση, η ομορφιά του χιονιού αποζημιώνε την όποια ταλαιπωρία.
Πετύχαμε το opening του χιονοδρομικού. Είχε μαζέψει αρκετό κόσμο, όμως για τους λάτρεις των χειμερινών σπορ δεν είχε ακόμα το ιδανικό χιόνι. Η θερμοκρασία ήταν στους -7 βαθμούς ωστόσο αυτό δεν πτοούσε μικρούς και μεγάλους να παίζουν χιονοπόλεμο, να κάνουν χιονάνθρωπους. Το καφέ ήταν φυσικά γεμάτο. Καθίσαμε και εμείς να πιούμε μια ζεστή σοκολάτα. Να επισημάνω ότι το σέρβις δεν ήταν το καλύτερο... Το κατάλαβαν και οι ίδιοι και από σερβις στα τραπέζια το γύρισαν σε σελφ σέρβις!!!!!
Αφού για αρκετή ώρα απολάυσαμε το ζεστό ρόφημα και το άσπρο τοπίο αποφασίσαμε να κατέβουμε στον παλιό Αγ. Αθανάσιο, να κάνουμε βόλτα στον παραδοσιακό οικισμο και να φάμε κάτι, ήταν ήδη μεσημέρι. Βέβαια όλοι οι εκδρομείς του χιονοδρομικού είχαν την ίδια ακριβώς ιδέα με εμάς με αποτέλεσμα ο οικισμός να είναι γεμάτος, δυσκολευτήκαμε λίγο να βρούμε τραπέζι αλλά τελικά όλα καλά. Δοκιμάσαμε παραδοσιακή τηγανιά και άλλους μεζέδες, ήπιαμε την κλασική ρετσινούλα και στη συνέχεια κάναμε μια βόλτα στα γραφικά σοκάκια του οικισμού.
Το πιο όμορφο; Είχε αρχίσει να χιονίζει... Η όλη ατμόσφαιρα (παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, σοκάκια, βουνό και χιόνι) ήταν φανταστική.
Καφεδάκι αποφασίσαμε να πιούμε...στην Πτολεμαϊδα. Αρκετά μακρία, αλλά κάναμε μια όμορφη βόλτα στη Δυτική Μακεδονία. Είχα πολύ καιρό να πάω σ'εκείνα τα μέρη και μου είχαν λείψει...
Η επιστροφή μας κούρασε λίγο. Χιόνιζε στην Εγνατία αλλά ευτυχώς πηγαίναμε άνετα. Γυρίσαμε αργά το βράδυ, κουρασμένοι, ωστόσο με τις καλύτερες εντυπώσεις...
